تاثیر محرک رشد دالجین (عصاره Ascophyllum nodosum) بر روی صفات مورفولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد ارقام سیب زمینی

کارایی مصرف کودهای شیمیایی (FUE) در ایران نسبت به اکثر کشورها کم بوده و علاوه بر تحمیل هزینه های اضافی و بالا بردن هزینه های تولید، سبب آلودگی های زیست محیطی و مخاطرات ناشی از آن می شود. استفاده از محرک های رشد می تواند از راه کارهای اساسی حل معظلات ذکر شده باشد. به منظور بررسی تاثیر محرک رشد دالجین (عصاره جلبک دریایی) بر روی صفات مورفولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد ارقام سیب زمینی آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. فاکتورهای آزمایش عبارت بودند از ارقام سیب زمینی (آگریا، مارفونا، و کلون های B5، B6) و کاربرد و عدم کاربرد محرک رشد دالجین. نتایج بدست آمده نشان داد که اثر اصلی رقم بر روی صفات ارتفاع بوته، تعداد ساقه اصلی و فرعی، تعداد برگ، میزان کلروفیل برگ، تعداد متوسط غده و عملکرد غده تر معنی دار بدست آمد. اثر اصلی محرک رشد دالجین نیز بر روی صفات ارتفاع بوته، تعداد ساقه فرعی، تعداد برگ، میزان کلروفیل برگ و تعداد متوسط غده معنی دار شد. اثر متقابل رقم در محرک رشد نیز بر روی صفات ارتفاع بوته، تعداد ساقه اصلی و فرعی، تعداد برگ، میزان کلروفیل برگ، تعداد متوسط غده و عملکرد غده تر معنی دار شد. جدول مقایسه میانگین اثرات متقابل نیز نشان داد که استفاده از محرک رشد دالجین در اکثر صفات اندازه گیری شده تفاوت معنی داری نسبت به عدم استفاده از دالجین ایجاد کرد. بیشترین عملکرد غده تر در رقم مارفونا همراه با کاربرد محرک رشد دالجین ایجاد شد.

کلیدواژه ها:

سیب زمینی ، محرک رشد ، دالجین ، کود نیتروژن ، ارقام سیب زمینی