اندازه گیری باقیمانده و دوره کارنس حشره کش ایمیداکلوپرید روی خیار گلخانه ای در منطقه ورامین

کاربرد گسترده آفت کش های شیمیایی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه منجر به افزایش تولید محصول و کاهش ضایعات پس از برداشت محصول می شود که آثار سوء بالقوه بر سلامتی انسان به وجود آورده است. وقتی مقدار آفت کش ها از حد قابل قبول و مجاز بیشتر باشد، بایستی اقدامات مناسبی جهت کاهش کاربرد آنها صورت گیرد. برای مبارزه با آفات خیار گلخانهای، معمولا سمپاشی های متعددی توسط زارعین انجام می گیرد که خطرات باقیمانده آنها همواره سلامت افراد جامعه را تهدید می کند. با توجه به این مشکل، باقیمانده و دوره کارنس آفتکش ایمیداکلوپرید در تعدادی از گلخانه های منطقه ورامین بررسی شد. سمپاشی خیارهای گلخانهای به منظور تعیین دوره کارنس آفتکش ایمیداکلوپرید در طرح بلوک های کاملا تصادفی شامل دو تیمار ایمیداکلوپرید و شاهد (بدون سمپاشی) در سه تکرار انجام گردید. نمونه برداری به ترتیب ۱، ۲، ۳، ۵، ۷، ۱۰ و ۱۴ روز پس ازسمپاشی انجام شد. نمونه ها به آزمایشگاه منتقل گردیدند و پس از عصاره گیری و خالص سازی، مقدار باقیمانده آفتکش در آنها اندازهگیری شد. طبق نتایج، باقیمانده ایمیداکلوپرید دو روز پس از سمپاشی به حد مجاز (۱ میلی گرم بر کیلوگرم) رسید. اما برای اطمینان بیشتر، روز سوم پس از سمپاشی به عنوان دوره کارنس در نظر گرفته شد. نمونه برداری های تعیین باقیمانده ایمیداکلوپرید در چهار گلخانه ورامین به طور تصادفی انجام شد. نتایج حاصل پس از آنالیز نشان داد که سطح باقیمانده ایمیداکلوپرید در این گلخانه ها بالاتر از میزان مجاز میباشد.

کلیدواژه ها:

Pesticide ، Permissible limit ، Damage control. ، آفت کش ، حد مجاز ، کنترل خسارت.