تحلیل خصوصیت های زیبایی شناسی آثار نقاشی طبقات اجتماعی ایران در نیمه دوم دوران قاجار

در نیمه دوم عصر قاجار که برخی آن را دوره گذار نیز نامیده اند ، با اوج گیری مراودات با اروپا و با تحت تاثیر قرار گرفتن هنر و میل به تجدد و نوگرایی ، جامعه و هنر ایرانی به سمت جدیدی سوق پیدا نمود . در پی تقاضا و اعتراضات پیاپی مردم درآن برهه برای مشروطه خواهی ، فصلی جدید در حکومت قاجار ها رقم می خورد . بازتاب مشروطه خواهی در اضلاع مختلف زندگی مردم مشهود بود از جمله در نقاشی های این دوره که متاثر از تغییرات اجتماعی و سیاسی اواخر دوره قاجار بوده و فرم نقاشی در این دوره به پیروی از تکنیک و شیوه های رایج در نقاشی غربی بصورت شیوه بیانی رئالیسم و ناتورالیسم تغییر می کند . این پژوهش که با رویکردی توصیفی تحلیلی به بررسی طبقات اجتماعی شکل گرفته است ، که می توان در نیمه دوم دوران قاجار طبقات اجتماع را به سه دسته کلی هنرمندان درباری ؛ هنرمندان روشنفکر؛ هنرمندان عام طبقه بندی نموده است. در نتیجه شکل گیری این سه طبقه ؛ و از بطن این طبقات هنرمندانی ظهور می کنند ، که در پیوند با طبقه ای که از آن نشات گرفته اند ، آثار تصویری را خلق می نمایند که از لحاظ خصایص زیبایی شناسی نمایانگر ارزشها و معیارهای طبقه خود بوده اند .

کلیدواژه ها:

زیبایی شناسی ، نقاشی قاجار ، طبقات اجتماعی ، قاجار