هایپر رئالیسم: معنایی فراتر از ابژه بر اساس مبانی پست مدرنیسم از دیدگاه آرتور دانتو

فزون واقع نمایی یا هایپر رئالیسم، رویکردی به واقع نمایی با الهام از هنر عکاسی است که بهصورت بسیار دقیق و عکس گونه در آن چهره و پیکر انسان و اشیای صنعتی در ابعاد بزرگ تصویر میشود. این نمایش تصویر مملو از جزئیات، شیوه ایست برای جریاندهی و تحریک احساسات مخاطب پست مدرن و ایجاد نگرشی شهودی در او در راستای زندگی مدرن و مادی و مصرف زده انسان امروزی در جامعهای سرمایه داری. پرسش اصلی مقاله فوق این است که چگونه این جنبش با پرداختن به جزئیات دقیق در بازنمایی تصویر به مضامینی فراتر از ابژه میپردازد؟ و چگونه میتوان دلایل شکل گیری این جنبش را بر اساس مبانی پست مدرنیسم تبیین کرد؟ نتایج این پژوهش نشان میدهد که هنرمند هایپر رئالیسم، ابژه ای ایجاد میکند که جزئیات اغراق شده از تصویری آشنا را در مقابل دید انسان معاصر قرار میدهد. دنیایی متفاوت که دیگر مخاطب، خود ندیده بلکه هنرمند هایپر به واسطه تاثیر از دنیای رسانه و مدیا، در ناخودآگاه او برای او بازنمایی کرده و درک متفاوت و شاید هم گونه ای فرا واقعیت در ظاهر واقعیت برای او عرضه میکند . در این آثار موضوع اثر به صورت امری مهم در ناخودآگاه مخاطب دریافت میشد. مکاتب پست مدرنیسم به طور معمول به رویکردهایی بر خلاف مدیوم جاری مدرنیسم یعنی نقاشی میپردازند. اما در مواردی مانند هایپر رئالیسم که به نقاشی تمایل دارد،تعریف گسترش یافته ومغایر با آنچه در مفاهیم مدرنیسم ، همچون کارکردهای زیبایی شناسانه پیدا میکنند و به کارکردهای معاصر همچون معانی خارج از اثر مانند نشانه ها، استعاره ها و دلالتها در بازنمایی دقیق و روزمره جامعه سرمایه داری و به حیات انسانی و محیط اجتماعی او میپردازد.

کلیدواژه ها:

پست مدرن ، هایپر رئالیسم ، بازنمایی ، ابژه