بررسی فضاهای شهری و پارک ها بر اساس نیاز و حقوق معلولین

از جمله ملزومات رشد و توسعه جوامع، ایجاد بسترهای فضایی و کالبدی مناسب جهت استفاده همه اقشار جامعه از خدمات و امکانات عمومی، به منظور تحرک و جابجایی بهتر و دسترسی آسان تر در سطح شهر است . ناتوانان جسمی، معلولان و جانبازان، بخشی از افراد جامعه اند که همچون سایرین، نیازمند دسترسی و استفاده از امکانات و خدمات عمومی هستند. اما، وجود برخی موانع بویژه در نحوه طراحی، معماری و شهرسازی، بسیاری از فضاهای شهری، به ویژه معابر عمومی، پارک ها و فضاهای سبز را فاقد شرایط لازم برای برآورده ساختن نیازهای دسترسی افراد معلول نموده است. با توجه به اهمیت مساله، مراکز تفریحی، به خصوص پارکها، فضاهای سبز و باغهای شهری، باید به گونهای طراحی و احداث شوند که کم توانان جسمی نیز قادر به استفاده از این گونه اماکن باشند. در این مقاله به دنبال این هدف و با توجه به ضوابط و معیارهای موجود در منابع و بررسی سیر قوانین و مقررات حاکم در حوزه شهرسازی و مرتبط با وضعیت معلولین، به سیاست های راهبردی در امر تقنین در این حوزه پرداخته شده؛ بنابراین جهت بهسازی فضاهای عمومی برای توانمند سازی معلولان در بهره گیری بیشتر و بهتر از پارکها و فضاهای سبز شهر، و سازگار ساختن این کاربری های شهری با نیازهای این اقشار، باید بیش از پیش توجه داشت.

کلیدواژه ها:

معلول ، فضای شهری ، پارک ها و فضای سبز