مروری بر استفاده از انواع نگهدارنده ها در صنایع غذایی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 269

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CHOCOLATE01_095

تاریخ نمایه سازی: 17 خرداد 1401

چکیده مقاله:

ایمنی و کیفیت مواد غذایی، یک نگرانی اساسی برای مصرف کنندگان و تولیدکنندگان مواد غذایی است. بیماری های ناشی از مصرف مواد غذایی آلوده از موارد مهم مرتبط با سلامت عمومی می باشد. فعالان صنعت غذا به منظور تضمین کیفیت مواد غذایی، مجبور به استفاده ازافزودنی ها و نگهدارنده های غذایی هستند. افزودنیهای غذایی مواد شیمیایی هستند که به غذاها اضافه میشوند تا آن ها را تازه نگه دارند یا رنگ، طعم و یا بافت آنها را بهبود بخشند. آن ها ممکن است شامل رنگ های غذایی، تقویت کننده های طعم یا طیف وسیعی از مواد نگهدارنده باشند. اگر چه مصرف کنندگان خواهان کاهش افزودنی های مواد غذایی هستند، اما متخصصان با توجه به امکان زنده ماندن و تکثیر میکروب های بیماری زا در مواد غذایی معتقدند این ترکیبات نگهدارنده ضد میکروبی همراه با عملیات اجرایی مناسب، نقش مفیدی در تامین ایمنی مواد غذایی دارند. افزودنیها و نگهدارنده ها برای حفظ قوام و کیفیت محصول، بهبود یا حفظ ارزش غذایی، حفظ خوشمزه و سالم بودن، ایجاد خمیر مایه (مخمر)، کنترل pH، افزایش طعم یا ایجاد رنگ استفاده میشوند. از طرفی برخی از نگهدارنده ها برای انسان مضر بوده و ممکن است به عنوان مواد سرطانزا طبقه بندی شوند. بنابراین آشنایی با نگهدارنده ها بخصوص در مواد غذایی پرمصرف می تواند بسیار مهم و اساسی باشد، چرا که میزان مصرف مواد غذایی پرمصرف بصورت همزمان در واحد زمان، گاهی می تواند خطرات دریافت بیش ازحد مجاز نگهدارنده ها را مطرح نماید. برای حل این مشکل، نگهدارنده های طبیعی به دلیل داشتن خواص ضد میکروبی مناسب می توانند به طور کامل جایگزین نگهدارنده های شیمیایی شده یا سطح مورد نیاز آن ها و به مراتب اثرات مخربشان را به حداقل ممکن برسانند.

نویسندگان

حسین جعفرپور

دانشجوی کارشناسی، گروه مهندسی شیمی، دانشگاه پیام نور، تبریز

رومینا زارع تالی

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز

شاهین نصیری

دانشجوی دکتری تخصصی، گروه صنایع غذایی، دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی سهند، تبریز

سمیرا خانجانی

دانشجوی دکتری تخصصی، گروه صنایع غذایی، دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی سهند، تبریز