بررسی اثر آنتی اکسیدانها بر خصوصیات عملکردی لسیتین سویا

فعالیت آنتی اکسیدانها در حدود یک صد سال پیش شناخته شد در آن زمان ارتباط بین مقاومت روغنها در فساد با میزان توکوفرول و ترکیب فنلی که بطور طبیعی در روغنهای گیاهی وجود دارد، آشکار گردید از آن به بعد ترکیبات فنلی سنتزی و طبیعی مختلفی به عنوان آنتی اکسیدانهای موثر مشخص گردید.آنتی اکسیدانها با خنثی سازی رادیکالهای آزاد فرآیند اکسیداسیون را متوقف میکنند. برای انجام این کار خود آنتی اکسیدان ها اکسیده میشوند. به همین دلیلدائما۰ به وجود منابع آنتی اکسیدانی در بدن نیاز است. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی اثر آنتی اکسیدان ها بر خصوصیات عملکردی لسیتین سویا می باشد. در این مطالعه فعالیت آنتی اکسیدانی لسیتین سویا در دو غلظت ۰/۵ و ۱ درصد و نیز فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره هیدروالکلی دانه انار در غلظتهای ۲۰۰، ۳۰۰، ۵۰۰ و ۷۰۰ میلیگرم در لیتر و با استفاده از روش ظرفیت به دامانداختن رادیکال آزاد (آزمون (۲,۲- diphenylpicrylhydrazyl مورد مطالعه قرار گرفت. میزان ترکیبات فنولی عصاره هیدروالکلی دانه انار و لسیتین سویا با استفاده از Folin-ciocalteu در طول موج ۶۶۰ نانومتر بررسی شد. براساس نتایج دانه انار دارای ۰/۹۸ میکروگرم گالیک اسید بر گرم ترکیبات فنولی و لسیتین فاقد این ترکیبات بود. در مورد فعالیت آنتی اکسیدانی روند افزایش جذب رادیکالهای آزاد با افزایش غلظت عصاره هیدروالکلی و لسیتین معنیدار بود .(P<۰/۰۵) نتایج این مطالعه نشان داد که افزدون ۷۰۰ ppm عصاره هیدروالکی دانه انار به ۱ درصد لسیتین، باعث افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی به شکل معنیداری میشود.

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدان ، عصاره الکلی ، دانه انار ، لسیتین.