تغییر اقلیم و اثرات آن بر اکوسیستم های ساحلی

با افزایش جمعیت، گسترش شهرها و ساخت وسازها، احداث کارخانه ها و درنتیجه افزایش تقاضا، بهره برداری بیرویه از منابع طبیعی، گسترش صنایع مختلف مانند صنعت دامداری، دست بردن در سیستم ها و الگوهای زیستی، باعث ایجاد و افزایش آلودگی های محیط زیستی شده و روز به روز این آلودگی ها بیشتر میشود که پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی انکار ناپذیری را به وجود میآورد. یکی از این پیامدها، تغییرات اقلیمی است که به عنوان یکی ا ز مهمترین چالش های محیط زیستی جهان شناخته شده است. این پدیده ناشی از افزایش گازهای گلخانه ای در کره زمین توسط فعالیتهای انسانی اس ت . افزایش گازهای گلخان ه ای در اتمسفر و به دنبال آن تغییرات اقلیمی در سالهای اخیر تبعات جبران ناپذیر زیادی را به اضلاع مثلث توسعه پایدار (اقتصاد، اجتماع و محیط زیست ) وارد کرده است به طوری که وقوع طوفان ها و س یلاب ها، گرمایش جه انی و خشکسالی، بالا آمدن سطح تراز آب دریاها، افزایش میزان اسیدیته آب و به دنبال آن تهدید زندگی تنوع زیستی ساحلی و دریایی، اختلال اکولوژیکی و رفتاری جانوری و به خطرافتادن خطوط و مناطق ساحلی از جمله خطرات آن است. افزایش حجم گازهای گلخانه ای به خصوص دی اکسیدکربن باعث افزایش گرمایش زمین میشود و تغییرات اقلیمی را در سطح منطقه ای و جهانی را حادث میشود. زیست بوم ساحلی اهمیت بالایی در اقتصاد، اجتماع، محیط زیست و فرهنگ دارد اما تغییرات آب و هوایی این مناطق حساس اکولوژیکی را تهدید و تضعیف میکند . محافظت از زیستگا ه های ساحلی باید به طور جدی انجام شود. انعقاد کنوانسیون تغییرات آب و هوایی و پروتکل کیوتو سهم بسیار مهمی را در جلوگیری فعالیت های انسانی برای کاهش تغییرات اقلیمی ایفا میکند اما آنچه مهم است ضرورت اجرای جدی این قوانین و ایجاد استراتژی های ویژه در سطح منطقه ای، ملی و جهانی است. به عنوان مثال میتوان به محافظت از مناطق حساس ساحلی از طریق تبدیل این مناطق به یکی از مناطق چهارگانه حفاظت محیط زیست و مدیریت صحیح آن و یا حفاظت، حمایت و حراست از آنها در چارچوب معیارهای اکولوژیکی و با تکیه بر قوانین و استانداردهای محیط زیستی اشاره کرد (۵).

کلیدواژه ها:

تغییرات اقلیمی ، اکوسیستم ساحلی و دریایی ، گاز های گلخانه ا ی ، حفاظت و مدیریت سواحل