ساخت رابطه ی تعلیلی استنتاجی جملات در ابیات شعر حافظ

در شعر حافظ یکی از برجسته ترین رابطه هایی که دو جمله یا دو مصراع یک بیت را از نظر معنایی به هم پیوند می-دهد، رابطه تعلیلی استنتاجی است. این نوع رابطه، الگوی ساخت بسیاری از ابیات شعر اوست. به طوری که از نظر ساخت جمله های بیت، مشخصه سبک شخصی او محسوب می شود. در این الگوی ساختی که گاه از دو جمله مستقل تشکیل شده و گاهی از یک جمله مرکب، یکی از جملات از نظر معنایی برای جمله دیگر، جمله نتیجه، حکم علت را دارد.در این نوشتار سعی بر این است تا نشان داده شود که در این الگو هر یک از جملات تعلیل و استنتاج به چه صورت هایی (امری، خبری، استفهامی و ...) آمده اند و ترتیب آنها از نظر تقدم و تاخر به چه صورتی است و تغییراتی که با جابجایی جملات این ساخت به وجود می آید، چگونه است. در این نوشتار سعی بر این است تا نشان داده شود که در این الگو هر یک از جملات تعلیل و استنتاج به چه صورت هایی (امری، خبری، استفهامی و ...) آمده اند و ترتیب آنها از نظر تقدم و تاخر به چه صورتی است و تغییراتی که با جابجایی جملات این ساخت به وجود می آید، چگونه است.

کلیدواژه ها:

تعلیل ، جمله ، حافظ ، ساختار ، شعر ، نتیجه