تحلیل کیفی مولفه های یادگیری خود راهبر در آموزش پرستاری

مقدمه: شناسایی مولفه های یادگیری خودراهبر می­تواند به جریان بهتر و موثرتر یادگیری کمک کند. هدف از این پژوهش تحلیل کیفی  مولفه های یادگیری خودراهبر برای دانشجویان پرستاری می باشد. روش کار: جهت شناسایی مولفه های یادگیری خودراهبر در این مطالعه از روش کیفی تحلیل مضمون آتراید - استرلینگ(۲۰۰۱) استفاده شده است که شناسایی مضامین را بصورت استقرایی( مبتنی بر داده) واز سمت مضامین پایه به سمت مضمون فراگیر می باشد( از جز به کل). مضامین پایه توسط پژوهشگر پس از مرور دقیق تک تک منابع در محیط پژوهش مطابق با گام های روش تحلیل مضمون آتراید- استرلینگ( ۲۰۰۱) شناسایی و استخراج شدند وجهت تعیین ضریب پایایی با تایید نظر متخصصان از روش هولستی استفاده شد. که میزان این ضریب ۸۲۷/۰ برآورد شد. یافته ها: با مرور دقیق ادبیات پژوهش تمام منابع و نظرخواهی از اساتید متخصص، براساس روش تحلیل مضمون استقرایی ۶۲ مضمون پایه شناسایی شده است. سپس بر اساس هر چند مضمون پایه مرتبط با هم و قرار گرفتن در یک گروه، یک مضمون سازمان دهنده شناسایی شد که ده مضمون سازمان دهنده شناسایی شده یادگیری خودراهبرعبارتند از: خود مدیریتی با ۷ مضمون پایه، خود نظارتی با ۴مضمون پایه، خودآموزی با ۷مضمون پایه، عوامل یافتی یا زمینه ای با ۸مضمون پایه، انگیزش و اشتیاق با ۹مضمون پایه، راهبردهای شناختی و فراشناختی با ۶ مضمون پایه، ویژگی های فردی با ۷مضمون پایه، استقلال فراگیر با ۷ مضمون پایه، مهارتهای ارتباطی بین فردی با ۳ مضمون پایه، مهارتهای عاطفی با ۴ مضمون پایه و یک مضمون فراگیر.  نتیجه گیری: مضامین پایه یادگیری خودراهبر شناسایی شده  که در پژوهش حاضر ارائه شده می تواند به عنوان الگویی مناسب برای برنامه ی آموزشی و یادگیری دانشجویان پرستاری مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

self-directed learning ، nursing students ، higher education ، یادگیری خودراهبر ، دانشجویان پرستاری ، آموزش عالی.