نقش خودکارآمدی و هوش هیجانی در پیش بینی حل تعارض زناشویی در زنان دانشجو

از مهمترین عواملی که بر رضایت زناشویی اثر میگذارد و باعث کاهش آن میشود تعارضات زناشویی است و از مهمترین موالفههای موثر بر حل تعارض زناشویی، خودکارآمدی و هوش هیجانی است. هدف پژوهش حاضر پیش بینی حل تعارض براساس دو متغیر خودکارآمدی و هوش هیجانی است. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه آمار شامل کلیه زنان دانشجوی متاهل دانشگاه فردوسی مشهد بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشهای،۱۵۰ خانم از دو دانشکده ادبیات و الهیات انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه هوش هیجانی شرینگ(صفاری نیا و سلگی،۱۳۹۰)، خودکارآمدی شرر(شرر و مادوکس، ۱۹۸۲) و مقیاس تعارض زناشویی کنزاس(کورکوران، فیشر، ۲۰۰۰) بود. دادهها با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه ۲۱ و روش رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها نشان میدهد که هوش هیجانی۶/ ۲۴ و هوش هیجانی به همراه خودکارآمدی ۵/۳۲ در پیش بینی حل تعارض تآثیر دارد (P<۰/۰۱). نتایج تجریه و تحلیل نشان میدهد که هوش هیجانی به همراه خودکارآمدی قادر به پیش بینی حل تعارض در زنان هستند. بنابراین میتوان گفت که هوش هیجانی و خودکارآمدی در حل تعارض موثر هستند.کلید واژهها: تعارض زناشویی، هوش هیجانی، خودکارآمدی.

کلیدواژه ها:

تعارض زناشویی ، هوش هیجانی ، خودکارآمدی.