انتخاب روش حل اختلاف در قراردادهای بین المللی

در قراردادها، اختلاف، موضوعی طبیعی است بنابراین همیشه بهتر است که علاج واقعه قبل از وقوع کرد. برای این کار باید دید در زمان انعقاد قراردادحل اختلاف از چه راهی صورت پذیرد. مسلما راه حل های مختلفی در دنیای حقوق و تجارت وجود دارد. مذاکره ، میانجیگری، کارشناسی، داوری یا در نهایت مراجعه به مراجع قضایی.ولی انتخاب یکی از این روشها صرفا یک انتخاب و پایان ماجرا نیست چرا که در دنیای تجارت که "سرعت" حرف اول را می زند اگر حل و فصل اختلافات طرفین به درازا بکشد خسارات مادی و اعتباری به دنبال دارد.هزینه دادرسی و ضمانت اجرای نتیجه هم از دیگر مسائل مورد توجه این انتخاب است. انتخاب هر روشی آثار و تبعات خود را دارد که بعلت ماهیت متفاوت قراردادها با یکدیگر و شرایط حاکم بر آنها، اگر نگوییم محال، لااقل بسیار سخت است که بتوان نسخه ای واحد برای همه قراردادها پیچید. بنابراین وکلا، مشاورین حقوقی و تنظیم کنندگان هر قرارداد با در نظر گرفتن شرایط خاص حاکم بر آن قرارداد، بایستی بتوانند روش مناسب قرارداد خود را بر اساس معیارهایی مستقل و متناسب با قرارداد خود انتخاب نمایند. قراردادهای داخلی و خارجی نیز ماهیت و آثاری متفاوت دارند. بنابراین تمایز بین آنها به دلیل آثار و تبعات مترتب بر آنها ضروری است. در این مقاله تلاش شده است معیار هایی که برای انتخاب روش حل اختلاف درقراردادهای بین المللی باید مد نظر قرارگیرند شمارش و مورد بررسی قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

انتخاب ، روش ، حل اختلاف ، قراردادهای بین المللی