تاثیر ۱۲ هفته تمرین ترکیبی منتخب بر گرلین آسیل دار پلاسما و نیمرخ لیپیدی زنان دارای اضافه وزن

چکیده مقدمه: هدف اصلی این مطالعه بررسی تاثیر ۱۲ هفته تمرین ترکیبی بر گرلین آسیل دار پلاسما و نیمرخ لیپیدی زنان دارای اضافه وزن بود. روش شناسی: ۴۰ زن غیر ورزشکار دارای شاخص توده بدنی بیشتر از ۲۵ و کمتر از ۳۰، از بین بیش از ۴۰۰ دانشجوی واجد شرایط دانشگاه آزاد ورامین به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت ۱۲ هفته و شامل هفت جلسه تمرینات ورزشی ترکیبی در هفته بود. چهار جلسه شامل تمرین استقامتی تناوبی با شدت ۷۵-۵۵ درصد ضربان قلب بیشینه، دو جلسه تمرین مقاومتی دایره ­ای با شدت ۶۰-۵۰ درصد یک تکرار بیشینه و یک جلسه تمرین هندبال با شدت مشابه تمرین استقامتی بود. نمونه ­گیری خون از گروه تجربی و کنترل پس از ۱۲ ساعت ناشتایی، در ۲ نوبت قبل و ۷۲ ساعت پس از پایان برنامه تمرینی انجام شد. اندازه­ گیری گرلین پلاسما از طریق روش الایزا، سنجش HDL به روش کلوریمتری و ارزیابی تری­ گلیسرید و کلسترول تام به روش فوتومتری و با  استفاده از کیت­های اختصاصی مربوطه انجام شد. به ­منظور مقایسه متغیر­ها بین دو گروه تجربی و کنترل، از آزمون آماری اندازه­ گیری مکرر آنالیز واریانس در سطح ۰۵/۰p < استفاده شد. یافته­ ها: بر اساس نتایج به­ دست آمده، افزایش معنی داری در مقادیر گرلین (۰۲۹/۰P=) و کلسترول HDL (۰۱۱/۰P=) و کاهش معنی ­داری در مقادیر کلسترول تام (۰۳۹/۰P=)، تری­ گلیسرید (۰۴۷/۰P=) و کلسترول LDL (۰۳۸/۰P=) در گروه تجربی مشاهده شد؛ در حالی­که تغییر معناداری در گروه کنترل ملاحظه نشد. نتیجه ­گیری: این مطالعه نقش موثر تمرینات ترکیبی را بر افزایش همزمان گرلین و بهبود نیمرخ لیپیدی نشان داد. به ­طور کلی، نتایج نشانگر مزایای این شیوه تمرینی بر بهبود وضعیت متابولیکی افراد مبتلا به اضافه وزن بود.

کلیدواژه ها:

تمرین ترکیبی ، زنان دارای اضافه وزن ، گرلین آسیل دار ، نیمرخ لیپیدی