شناسایی موانع مشارکت بیماران دیابتی استان خوزستان در فعالیت های ورزشی

دیابت یک بیماری متابولیک است که میتواند به عنوان مقاومت به انسولین در بافتهای هدف، همراه با ترشح ناکافی انسولین جبرانی از سلولها در پاسخ به قند خون بالا توصیف شود. پژوهش حاضر با هدف شناسایی موانع مشارکت بیماران دیابت استان خوزستان در فعالیتهای ورزشی انجام شد. جامعه آماری بخش کیفی خبرگان آگاه به موضوع، ورزشکاران و بیماران مبتلا به دیابت و رئیس هیئت فدراسیون ورزشی بیماران خاص استان خوزستان به تعداد ۱۸نفر و جامعه بخش کمی کلیه بیماران دیابت استان خوزستان به تعداد ۳۰ هزار نفر که حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعداد ۳۷۹ نفرتعیین شد. روش نمونه گیری در بخش کیفی هدفمند و از نوع گلوله برفی و با روش تحلیل محتوای کیفی و با ماهیت اکتشافی- کاربردی انجام و ابزار اندازه گیری در این بخش از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته بود. در بخش کمی ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته کهروایی صوری و محتوایی آن توسط اساتید رشته مدیریت ورزشی و به منظور اندازه گیری و سنجش پایایی ضریب آلفای کرونباخ ۰/۹۰ مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیهوتحلیل داده ها از شاخصهای آمار توصیفی و آماری استنباطی تی تک متغیری بکارگرفته شد. از نرمافزار spss و Smart PLS جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که عوامل خودشکوفایی و رفتاری، محیطی، آموزشی و پژوهشی، برنامه ریزی و مدیریتی، جسمانی و حمایتی، فرهنگی، زمان و اقتصادی اولویت اول تا هشتم موانع مشارکت بیماران دیابت استان خوزستان در فعالیتهای ورزشی محسوب میگردد. با توجه به یافته های تحقیق توصیه میشود مسئولین ورزش و نظام سلامت استان با همکاری نهادهای ذیربط ، از طریق مشاوره و برنامه ریزی جهت حذف یا کاهش موانع برای توسعه مشارکت بیماران دیابت در فعالیتهای ورزشی اقدام نموده و به بهبود کیفیت زندگی آنان کمک نمایند.

کلیدواژه ها:

بیماران دیابت ، مشارکت ورزشی ، موانع ، تحلیل محتوای ، استان خوزستان