مطالعه مورفومتریک و هیستولوژیک رحم و سرویکس طی چرخه فحلی در میش سنجابی

مطالعه حاضر با هدف بررسی مورفومتریک و ساختار بافت شناسی رحم در مراحل مختلف یک دوره استروس در میش سنجابی که از گونه های بومی مناطق مرکزی و غربی ایران می باشد، انجام گرفت. در این مطالعه 72 رأس میش سنجابی سالم ابتدا توسط اسفنج پروژسترونی همزمان سازی شدند و پس از کشتار و بررسی ماکروسکوپیک، جهت مطالعات میکروسکوپیک نمونه هایی به ضخامت حداکثر 5/0 سانتیمتر از مناطق مختلف رحم و سرویکس در فرمالین بافر 10 درصد تثبیت و سپس با روش استاندارد و معمول تهیه مقاطع بافتی پارافینی، برش های متوالی به ضخامت 5 میکرومتر تهیه و با رنگ آمیزی H&E مورد بررسی هیستولوژیک قرار گرفتند. نتایج ماکروسکوپیک نشان داد که در پنج روز اول چرخه فحلی تکثیر و افزایش ضخامت اندومتر رحم مشاهده می شود و رشد و انشعاب غدد افزایش می یابد. در انتهای این مرحله حداکثر ادم در اندومتر و نفوذ پلاسماسل ها دیده می شود. در طی روزهای 10 تا 14 چرخه فحلی استرومای اندومتر و ارتفاع بافت پوششی کاهش می یابد و غدد نیز کوتاهتر می شوند و برعکس در 4 روز اول و سه روز آخر چرخه ارتفاع بافت پوششی افزایش یافته و کیفیت و کمیت موکوس ترشحی به طور مشخصی تغییر می کند. در طی روزهای 7 تا 11 چرخه بافت پوششی سرویکس به سنگفرشی ساده تبدیل شده و غدد سرویکس کوتاه می شوند و بافت پوششی غدد سرویکس چهره کاملاً غیرترشحی به خود می گیرد.

کلیدواژه ها:

بافت شناسی ، رحم ، سرویکس ، مورفولوژی ، میش سنجابی