رابطه بهزیستی معنوی و امیدواری با خودگویی مثبت و منفی در دانشجویان

در این تحقیق به رابطه بهزیستی معنوی و امیدواری با خودگویی مثبت و منفی در دانشجویان پرداخته شده است. روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر و حجم نمونه برابر با ۱۰۶نفر برآورد گردیده و اعضای نمونه به شیوه نمونه گیری طبقه ای انتخاب گردیدند. جهت گردآوریداده ها از سه پرسشنامه استاندارد خودگویی کالوت و همکاران((۲۰۰۵، پرسشنامه بهزیستی معنوی دهشیری((۱۳۸۸ و پرسشنامه امیدواری اشنایدر و همکاران((۱۹۹۱ استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای رگرسیون خطی چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد بین بهزیستی معنوی و امیدواری با خودگویی مثبت رابطه مثبت و بین خودگویی منفی با دو متغیر فوق رابطه منفی و معکوس وجود دارد (r=-۰/۴۷۱)، همچنین خودگویی مثبت و منفی توسط بهزیستی معنوی و امیدواری دانشجویان پیشبینی می شود.

کلیدواژه ها:

بهزیستی معنوی ، امید واری ، خود گویی مثبت و منفی .