پاسخ گیرنده های D۱ و D۲ مغز موش های صحرایی مبتلا به آلزایمر نسبت به تمرین مقاومتی و نانولیپوزوم فولات

تعریف مساله، هدف از اجرای این پژوهش، بررسی اثرات یک دوره تمرین مقاومتی و نانولیپوزوم فولات بر بیان گیرنده های D۱ و D۲ در بافت هیپوکمپ موش های صحرایی مبتلا به آلزایمر بود. نوآوریها ، در این تحقیق از موش های آلزایمری شده که دارای پروتکل تمرینی مقاومتی بودند، همراه با یک نانو مکمل استفاده شد. تمرین مقاومتی و نانولیپوزوم فولات با اثرات عصبی، هورمونی و متابولیکی تغییراتی را در گیرنده های دوپامینی مغز ایجاد کردند . خلاصه نتایج پژوهش، تحلیل واریانس یک طرفه بین گروه هادرمیزان mRNA D۱ و mRNA D۲ اختلاف معنادار را نشان داد. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان دادبین گروه کنترل با گروه های تجربی و مکمل اختلاف معناداری وجود دارد .(P≤ ۰ . ۰۵) به نظر می رسد تمرین ورزشی و مکمل نانولیپوزوم فولات با هم افزایی اثرات خود بر ارتباط عوامل التهابی و عوامل نوروتروفیک در اختلالات عصبی تمرکز داشته باشند.

کلیدواژه ها:

بیماری الزایمر ، تمرین مقاومتی ، D۱ ، D۲ ، نانولیپوزوم فولات.