مطالعه نمودارهای تعادلی جذب توریوم و وانادیوم از محلول های آبی بوسیله جاذب ترکیبی آلژینات/نانوذرات اکسید روی

پساب صنایع هسته ای باعث ورود مواد پرتوزا به محیط زیست میشود. حذف این گروه از مواد بعلت سمیت و ماندگاریطولانی در محیط زیست اهمیت زیادی دارد. از طرفی این پساب معمولا شامل طیف وسیعی از یون های فلزی است که اینموضوع، مطالعه جذب یونهای همراه را نیز ضروری میکند. توریوم جزو فلزات پرتوزایی است که همراه وانادیوم در پسابصنایع هستهای وجود دارد. در این پژوهش تاثیر pH بر جذب توریوم و وانادیوم از محلول آبی تک جزئی در سیستم ناپیوسته بوسیله جاذب جدید و ترکیبی آلژینات/نانوذره اکسید روی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش pH از ۳ به ۴، ظرفیت جذب یون های توریوم و وانادیوم بترتیب از ۱۳/۰۸ به ۱۳/۶۹mg/g و از ۳/۱۹ به ۴/۰۸mg/g افزایش یافت. همدماهای تجربی توریوم و وانادیوم در هر دو pH رسم شد. بیشترین ظرفیت جذب تجربی ((q(max,exp) برای توریوم ۱۴/۱ و ۱۵/۶mg/g و برای وانادیوم ۴/۹ و ۶/۵mg/g بترتیب برای pH=۳ و pH=۴ بدست آمد. برای برازش داده های همدما، از مدل های لانگمویر، فرندلیچ و ردلیچ-پترسون استفاده شد. برای توریوم، مدل ردلیچ-پترسون بهترین برازش را با ضریب تعیین ((R(۲)؛ ۹۹/۸۲ و ۹۹/۹۷ بترتیب برای pH=۳ و pH=۴ از خود نشان داد. داده های تجربی وانادیوم نیز با مدل های ردلیچ-پترسون و فرندلیچ بطور یکسان با ضریب تعیین ۹۷/۰۲ و ۹۶/۵۵ بترتیب برای pH=۳ و pH=۴ بخوبی مدل شدند. مقادیر ضریب جداسازی مدل لانگمویر (R(L)<۱؛>۱) و ثابت فرندلیچ (n(F)<۱؛>۰) حاصل از برازش داده ها نشان داد که فرایند جذب مطلوب است.

کلیدواژه ها:

مواد پرتوزا ، توریوم ، وانادیوم ، pH ، جاذب آلژینات/نانوذره اکسید روی ، همدمای جذب