ارزیابی شهر دوستدار کودک ، با رویکرد امنیت در فضای شهری

در برنامه ریزی شهری مدرن، کودکان نیازهای متنوع و گوناگونی دارند که بر اساس توسعه فیزیکی فیزیولوژیکی و منابع و امکانات در دسترس میتوان در جهت هرچه بهتر برآوردن آنها گام برداشت.در برنامه ریزی و طراحی شهری در کشورهای درحال توسعه به طور کلی در ایران، کودکان و نوجوانان به عنوان یک گروه خاص با نی ازها و تمایلات بسیار متفاوتی از سایر گروه ها در جامعه، در برنامه ریزی های شهری مورد توجه قرار نگرفته اند.محیط زندگی، فضایی ایجاد می کند که تاثیر مهمی بر روی سلامت ذهنی، فیزیکی و اجتماعی افراد دارد. در این رابطه کودکان که در آغاز فرایند یاد گیری و شناخت محیط می باشند، می توانند تاثیر شدیدی از فضای شهری داشته باشند که جنبه های گوناگون زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. در این پژوهش تلاش گردیده است تا ضمن بررسی شاخص های شهر دوستدار کودک، عوامل موثر بر مطلوبیت فضاهای شهری از منظ ر امنیت، ارزیابی گردد. همچنین تلاش شده است ضمن تعریف مفاهیممرتبط با موضوع پژوهش ، نظریه های مختلف در خصوص شهر دوستدار کودک مورد بررسی قرار گیرد. همچنین نمونه شهرهای موفق جهان و ایران در این خصوص مورد مطالعه قرار گرفته است.نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که مولفه های کالبدی و روانی مانند حضور خانواده در کنار کودک، جذابیت محیط، تعلق خاطر کودک به محیط و همچنین رعایت تناسبات و مقیاس فیزیکیکودکان، در ادراک حس امنیت در فضاهای شهری موثرند و در ادامه راهکارها و پیشنهاداتی جهت ارتقاءکیفیت فضای شهری برای حضور کودکان، ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، شهر دوستدار کودک ، ایمنی ، فضاهای شهری