اثر هشت هفته تمرین ایروبیک همراه با رژیم غذایی کاهش وزن بر شاخص های تنفسی و تن سنجی زنان دارای اضافه وزن و چاق

چکیده زمینه و هدف: اضافه وزن یکی از بزرگترین معضلات مربوط به سلامتی در جهان شناخته شده است که سبب به وجود آمدن بیماری های متابولیک و تنفسی بسیاری می شود. بهترین روش کاهش این روند چاقی تعادل بین انرژی دریافتی و مصرفی است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین ایروبیک همراه با رژیم غذایی کاهش وزن بر شاخص های تنفسی و تن سنجی زنان دارای اضافه وزن و چاق می باشد. روش شناسی: این مطالعه نیمه تجربی به صورت پیش آزمون و پس آزمون در شهر تهران انجام گرفته است. زنان ۳۰ تا ۵۰ سال دارای اضافه وزن و چاقی (BMI بالای ۲۵) به طور تصادفی انتخاب شده و در دو گروه  تجربی (۱۰=n) و کنترل(۱۱=n)  قرار گرفتند. شرکت کنندگان در گروه تجربی به مدت ۸ هفته (۳ جلسه در هفته) در برنامه کلاس های ایروبیک فعالیت داشتند و هم چنین تحت رژیم غذایی کاهش وزن قرار گرفتند. گروه کنترل هیچ گونه فعالیتی نداشته اما به آن ها نیز رژیم غذایی کاهش وزن داده شد. از دستگاه بادی کامپوزیشن و اسپیرومتری به ترتیب برای اندازه گیری ترکیب بدنی (وزن، شاخص توده بدنی، توده بدون چربی و درصد چربی کل بدن) و شاخص های تنفسی (حجم بازدمی اجباری در ثانیه اول و ظرفیت حیاتی اجباری) افراد استفاده شد. سپس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۱، داده ها با آزمون های t برای گروه های مستقل و وابسته آنالیز گردید. یافته­ ها: کاهش وزن در هر دو گروه ایروبیک (۰۱/۰=P) و کنترل (۰۴/۰=P) معنادار بود. درصد چربی کل بدن و توده بدون چربی در بین دو گروه تفاوت معناداری نداشتند. در بین شاخص های تنفسی، حجم بازدمی اجباری در ثانیه اول در گروه ایروبیک افزایش معناداری داشته است (۰۵/۰=P). ظرفیت حیاتی اجباری در گروه ایروبیک (۱۵/۰=P) و کنترل (۳۷/۰=P) در طی ۸ هفته تفاوت معناداری نداشت. نتیجه گیری: ۸ هفته ایروبیک همراه رژیم غذایی کاهش وزن نسبت به رژیم بدون فعالیت بدنی بر برخی شاخص های تن سنجی و تنفسی تاثیر بیشتری می گذارد و باعث کاهش خطرات ناشی از چاقی می شود.

کلیدواژه ها:

ایروبیک ، رژیم غذایی ، اضافه وزن ، چاقی ، حجم بازدمی اجباری در ثانیه اول ، ظرفیت حیاتی اجباری