اثر قارچ میکوریز آربسکولار (Glomus moseae) بر رشد رویشی گیاه خیار گلخانه ای رقم ناهید (NIZ ۵۱ ۴۸۴) در سطوح مختلف بی کربنات سدیم آب آبیاری

به منظور بررسی اثر قارچ میکوریز آربسکولار بر رشد رویشی خیار گلخانه ای رقم ناهید تحت تنش بی کربنات موجود در آب آبیاری، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار سطح بی کربنات آب آبیاری (صفر، ۴۰۰، ۸۰۰ و ۱۲۰۰ میلی گرم در لیتر) و دو سطح میکوریز (گیاهان مایه زنی شده با قارچ میکوریز و گیاهان غیر میکوریز) و پنج تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که افزایش غلظت بی کربنات آب آبیاری باعث کاهش رشد رویشی (وزن خشک ریشه، ساقه و برگ، طول و قطر ساقه و تعداد و سطح برگ) گیاهان شد. در غلظت ۱۲۰۰ میلی گرم در لیتر بی کربنات، وزن خشک ریشه و برگ به بیش از ۵۰% کاهش یافت و غلظت ۸۰۰ میلی گرم در لیتر بی کربنات نیز موجب کاهش بیش از ۵۰ درصدی وزن خشک ساقه و سطح برگ شد. کاربرد قارچ میکوریز آربسکولار تاثیر به سزایی بر حفظ رشد رویشی در شرایط تنش بی کربنات آب آبیاری داشت، که این تاثیر در غلظت ۱۲۰۰ میلی گرم در لیتر بی کربنات بیشتر مشهود بود. از نتایج به دست آمده مشخص می شود که رشد رویشی گیاه خیار در تنش بی کربنات کاهش می یابد و همزیستی میکوریزی می تواند آثار مخرب تنش بی کربنات را تا حد زیادی جبران نماید.

کلیدواژه ها:

Keywords: Vegetative growth ، Symbiosis ، Alkalinity. ، واژه های کلیدی : رشد رویشی ، همزیستی ، قلیائیت