تحلیل ضریب تجمع زنجیره ارزش فرآوری چوب صنوبر در ایران

ارزش افزوده در زنجیره ارزش چوب صنوبر، آثار اقتصادی فراوانی برای زارعین چوب صنوبر دارد و نقش اساسی در تامین پایدار مواد سلولزی مورد نیاز صنایع در درازمدت دارد. هدف از این تحقیق تحلیل زنجیره ارزش چوب صنوبر و استفاده از نتایج در راستای بهبود آن بود. به منظور تعیین زنجیره ارزش چوب صنوبر از چارچوب تحلیل زنجیره ارزش پورتر استفاده شد. جامعه آماری برای شناسایی زنجیره های ارزش چوب صنوبر شامل ۷۶ متخصص فعال در زمینه بخش های مختلف زنجیره ارزش چوب صنوبر بود. تحلیل زنجیره ارزش به کمک ضریب تجمع انجام شد. به کمک این روش شرایط اقتصادی محلی زنجیره ارزش صنوبر نسبت به شرایط اقتصادی زنجیره ارزش صنوبر در کشور مورد ارزیابی قرار گرفت. به کمک نظر متخصصین و با استفاده از پرسشنامه، صنایع مهمی که از چوب صنوبر به عنوان ماده اولیه استفاده می کنند، مشخص گردید. بیشترین مقدار ضریب تجمع زنجیره ارزش چوب صنوبر، با مقدار ۲/۷۲ متعلق به استان گلستان و کمترین مقدار ضریب تجمع زنجیره ارزش چوب صنوبر، با مقدار ۰/۲۴ متعلق به استان هرمزگان بود. استان های شمالی کشور (گلستان، گیلان و مازندران) بیشترین مقدار ضریب تجمع را داشتند. ضریب تجمع مربوط به زنجیره ارزش چوب صتوبر در استان های گلستان، گیلان و مازندران به ترتیب برابر ۲/۷۲، ۲/۱۹، ۲/۰۳ بود. ضریب تجمع مربوط به زنجیره ارزش استان های زنجان، آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی و کردستان که از تولید کنندگان عمده چوب صنوبر هستند، به ترتیب برابر۰/۳۶، ۰/۴۷، ۰/۶۵ و ۰/۸۴ بود.

کلیدواژه ها:

زنجیره ارزش ، چوب صنوبر ، ضریب تجمع ، ایران