تغذیه متناسب گوجه فرنگی با پتاسیم و روی در شرایط تنش خشکی ایجاد شده با پلی اتیلن گلیکول ۶۰۰۰ در سیستم آبکشت

در شرایط تنش خشکی، علاوه بر ممانعت جذب آب، فراهمی و جذب عناصر غذایی مختلف هم محدود می شود. تغذیه متناسب به عنوان یکی از روش های مدیریت تولید گیاهی در شرایط تنش های مختلف محیطی شناخته شده است. خشکی و کمبود عناصری مانند پتاسیم و روی در این شرایط با تاثیر بر مقدار آب و خصوصیات فیزیولوژیک گیاه، کاهش کیفیت و کمیت گیاهان را در پی دارند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر بر همکنش سطوح مختلف پتاسیم (۶/۰، ۳ و ۶ میلی مولار) از منبع نیترات پتاسیم، سطوح مختلف روی (صفر، ۱ و ۲ میکرومولار) از منبع سولفات روی، در شرایط تنش خشکی حاصل از پلی اتیلن گلیکول (PEG) ۶۰۰۰ (صفر، ۵۵ و ۱۱۰ گرم در لیتر) بر تعدادی از شاخص های وضعیت آبی و ویژگی های فیزیولوژیک گیاه گوجه فرنگی در سیستم آبکشت انجام شد. نتایج نشان داد که برهمکنش خشکی، پتاسیم و روی بر وزن خشک شاخساره و ریشه، مقدار کلروفیل و پرولین برگ و درصد نشت یونی ریشه معنی دار شد. افزودن پتاسیم و روی وضعیت آبی گیاه را بهبود بخشید، اما اثر روی بر پتانسیل آب برگ معنی دار نشد. تنش خشکی، مقدار کلروفیل را افزایش و گروه های سولفیدریل را کاهش داد. مصرف پتاسیم در غلظت زیاد منجر به افزایش نشت یونی ریشه شد.

کلیدواژه ها:

Plant production management ، Environmental stresses ، Physiological characteristics ، مدیریت تولیدات گیاهی ، تنش های محیطی ، ویژگی های فیزیولوژیک