تاثیر نوع بستر ریشهزایی، نوع قلمه و تیمار اکسین (IBA) در تکثیر سرو نقره ای

در سرو نقره ای یا سرو سیمین (Cupressus arizonica) ریشه زایی قلمه ها به آسانی امکان پذیر نیست. بنابراین، به منظور بهینه سازی ریشه زایی قلمه های این گیاه، آزمایشی بهصورت چندعاملی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار و چهار قلمه در هر تکرار، انجام گرفت. در این تحقیق، چهار نوع قلمه ۱۵ سانتی متری (انتهایی یا زیرانتهایی) از نصف فوقانی و یا تحتانی یک درخت ۱۵ ساله تحت نام فوقانی انتهایی، فوقانی زیرانتهایی، تحتانی انتهایی و تحتانی زیرانتهایی گرفته شد و چهار نوع بستر ریشه زایی (پیت خالص، پیت+ پرلیت، خاکبرگ پوسیده و ماسه بادی) و چهار غلظت اکسین از نوع ایندول بوتیریک اسید (غلظت های ۲۰۰۰، ۳۰۰۰، ۴۰۰۰ و ۵۰۰۰ میلیگرم در لیتر) استفاده گردید. قلمه ها بعد از شش ماه برداشت شدند و درصد ریشهزایی، درصد کالوس زایی و طول و تعداد ریشه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تیمارهای بهکار گرفته شده تاثیر معنی داری (۰۱/۰≥P) بر درصد ریشه زایی و کالوس زایی، طول ریشه و تعداد ریشه داشت. بیشتر قلمه ها در بستر کشت خاکبرگ پوسیده از بین رفتند. کمترین درصد ریشهزایی، طول ریشه و تعداد ریشه در قلمه تحتانی زیرانتهایی و سپس فوقانی زیرانتهایی، در بستر کشت ماسه بادی حاصل شد. بیشترین درصد ریشهزایی، طول ریشه و تعداد ریشه در قلمه تحتانی انتهایی، بستر ریشهزایی پیت+ پرلیت و هورمون اکسین با غلظت ۳۰۰۰ میلیگرم در لیتر مشاهده شد

کلیدواژه ها:

Proximal cutting ، Distal cutting ، Asexual propagation ، Root length ، قلمه تحتانی ، قلمه انتهایی ، تکثیر غیر جنسی ، طول ریشه