تجزیه شاخص شدت انرژی در بخش صنعت: رویکرد شاخص دیویزیا

در این مقاله شاخص شدت انرژی در بخش صنعت به عوامل اثرگذار برآن تجزیه شده است. برای تحلیل کارایی انرژی شاخص های متفاوتی تعریف و به کار گرفته شده اند. در این مقاله، شدت انرژی به دو اثرساختار و اثر شدت تجزیه می شود تا امکان تحلیل بهتر آن فراهم گردد. نتایج حاکی از آن است که اثر تغییر ساختار و تغییر شدت خالص انرژی در دوره ۱۳۹۲-۱۳۸۲ منجر به افزایش شدت انرژی در بخش صنعت شده است. در حقیقت افزایش شدت انرژی به دلیل تغییر در ترکیب تولید یا تغییر در ترکیب صنایع مختلف بوده است که بیانگر رشد صنایع انرژی بر طی دهه منتهی به سال ۱۳۹۲ است. تجزیه شدت انرژی بر اساس سری زمانی حاکی از نتایج مشابهی است با این تفاوت که روند با ثباتی را نشان نمی دهد و با نوسان همراه است این نوسان در اثر ساختار و اثر خالص شدت مشاهده می شود. اثرخالص شدت انرژی بیانگر عدم وجود الگوی خاصی برای آن است لذا، می توان گفت که بهبود تکنولوژی در این دوره رخ نداده است. عدم وجود الگوی خاص برای اثر ساختار و اثر شدت خالص انرژی حاکی از آن است که کارایی مصرف انرژی در این بخش رخ نداده است. بنابراین، بخش صنعت و زیربخش های آن به ویژه صنایع انرژی بر پتانسیل صرفه جویی انرژی را دارا هستند و تدوین سیاست های صرفه جویی انرژی همراه با اجرا و نظارت بر اجرای آن توسط یک نهاد مستقل قدرتمند منجر به کاهش شدت انرژی می گردد و توسعه پایدار را ایجاد می نماید.

کلیدواژه ها:

: Energy Intensity ، Divisia Index ، Structural Effect ، Pure Intensity Effect ، شدت انرژی ، شاخص دیویزیا ، اثر ساختار ، اثر شدت خالص انرژی