عوامل موثر بر شدت انرژی در استان های ایران: رویکرد میانگین گیری بیزی

     شناسایی مهم ترین عوامل موثر بر شدت انرژی با هدف کنترل و مدیریت مصرف انرژی موضوعی بااهمیت است. در مطالعات تجربی انجام شده پیرامون عوامل موثر بر شدت انرژی، تفاوت های قابل توجهی در یافته ها مشاهده می شود که شرایط عدم اطمینان نسبت به مدل را باعث می شوند. یکی از تکنیک های متناسب با شرایط عدم اطمینان مدل، تکنیک میانگین گیری بیزی می باشد. هدف مطالعه حاضر، شناسایی عوامل نیرومند و شکننده موثر بر شدت انرژی در استان های ایران طی سال های ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۴ مبتنی بر رویکرد میانگین گیری بیزی است. متغیرهای مورد مطالعه از میان عوامل مختلف اقتصادی، جمعیت شناختی، صنعتی، تجاری، حمل ونقل، بخش انرژی، عوامل مربوط به اقتصاد دانش بنیان و نیز عوامل آب وهوایی انتخاب شده اند. با برآورد بیش از ۸ میلیون رگرسیون و میانگین گیری بیزی از ضرایب، از میان ۲۴ متغیر مورد بررسی، ۹ متغیر: سهم بخش خدمات از تولید، نسبت صادرات به تولید، سهم نفت و فرآورده های نفتی از مصرف انرژی، درآمد سرانه، قیمت انرژی، تعداد ماه های گرم سال، سرمایه سرانه نیروی کار، تعداد ماه های سرد سال و نرخ رشد جمعیت به ترتیب به عنوان مهم ترین عوامل موثر بر شدت انرژی در استان های ایران شناسایی شدند. همچنین مشخص شد که متغیرهای درآمد سرانه، سهم بخش خدمات از تولید، سهم نفت و فرآورده های نفتی از مصرف انرژی، قیمت انرژی و تعداد ماه های گرم سال بر شدت انرژی اثر منفی دارند اما سایر متغیرهای نیرومند، شدت انرژی را افزایش می دهند. نتایج این تحقیق می تواند از منظر سیاستگذاری مورد استفاده برنامه ریزان حوزه انرژی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Energy Intensity ، Uncertainty ، New Bayesian Averaging Approach ، Robust and Fragility Factors ، شدت انرژی ، عدم اطمینان ، میانگین گیری بیزی ، عوامل نیرومند ، عوامل شکننده