شناسایی مناطق مستعد از لحاظ اقلیمی جهت احداث نیروگاه های خورشیدی در استان کرمانشاه با استفاده از مدل منطق فازی

این پژوهش با توجه به روند کاهشی منابع تجدید­ناپذیر و لزوم استفاده از انرژی های جایگزین دارای اثرات مخرب زیست محیطی کمتر با هدف پهنه­بندی و مکان یابی نقاط مستعد جهت استقرار نیروگاه خورشیدی با تکیه بر فراسنج های اقلیمی در استان کرمانشاه انجام شده است. ابتدا نقشه­های مجموع ساعات آفتابی سالانه، تابش کل خورشیدی، تعداد روزهای ابری، تعداد روزهای بارانی، تعداد روزهای گرد و غباری، میانگین سالانه رطوبت نسبی، ارتفاع و مجموع بارندگی سالانه به عنوان مهمترین عوامل اقلیمی موثر بر میزان تابش خورشیدی در محیط GIS تولید شدند. پس از استانداردسازی نقشه­ها و تبدیل آنها به لایه­های ارزشی در بازه ۰ تا ۱ از طریق دو روش ضرب فازی و گامای فازی ۹/۰ با هم تلفیق شدند و نتایج حاکی از این بود که مناطق جنوبی، جنوب غربی و همچنین غرب استان (اسلام آباد غرب و سرپل ذهاب) از استعداد بیشتری جهت احداث نیروگاه خورشیدی برخوردارند. با مقایسه دو روش فازی گاما و فازی محصول و تطبیق نقشه های خروجی از این دو مدل با نقشه های پارامترهای اقلیمی، این نتیجه حاصل شد که روش گامای فازی ۹/۰ از انعطاف، دقت و اطمینان بیشتری جهت تلفیق و پهنه بندی نقشه های متنوع برخوردار است.

کلیدواژه ها:

: Sustainable Regions ، Kermanshah Province ، Solar Power Plants ، Fuzzy Logic ، مناطق مستعد ، استان کرمانشاه ، نیروگاه خورشیدی ، منطق فازی