اثربخشی آموزش خردورزی بر تغییر نگرش نسبت به روابط با جنس مکمل در دانش آموزان مقطع متوسطه

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش خردورزی بر تغییر نگرش نسبت به روابط با جنس مکمل در مقطع متوسطه دوم شهر اصفهان بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم ناحیه ۵ شهر اصفهان در سال تحصیلی ۹۷-۹۶ بودند که با استفاده روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از بین مدارس متوسطه ناحیه ۵ به صورت تصادفی دو مدرسه انتخاب و از بین دانش آموزان متوسطه دوم پرسشنامه نگرش به روابط با جنس مخالف جهت غربالگری بر روی دانش آموزان انجام شد، دانش آموزانی که نمره بالایی در این پرسشنامه کسب کرده بودند ۴۰ دانش آموز انتخاب و به دو گروه آزمایش (۲۰ نفر) و گروه گواه (۲۰ نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند. آموزش به گروه آزمایش به صورت هفتگی و در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای ارائه شد و گروه گواه هیچ آموزشی را در این مدت دریافت نکرد. پس از پایان آموزش هر دو گروه آزمایش و گواه به پرسشنامه مذکور پاسخ داده و پس از گذشت یک ماه مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که مداخله گروهی آموزش خردورزی در شرکت کنندگان گروه آزمایشی به نسبت گروه کنترل تاثیر بیشتری بر نگرش نسبت به رابطه با جنس مخالف (۸۴/۱۹=F، ۰۰۰/۰=P) و مولفه رفتاری نگرش نسبت به رابطه با جنس مخالف (۳۴/۱۴=F، ۰۰۱/۰=P)، مولفه شناختی نگرش نسبت به رابطه با جنس مخالف (۷۴/۱۲=F، ۰۰۱/۰=P) و مولفه هیجانی نگرش نسبت به رابطه با جنس مخالف (۶۰/۱۴=F، ۰۰۱/۰=P) داشته و نتایج حاصله در مرحله پیگیری بازگشت نداشته و اثر مداخله پایدار مانده است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که با فراهم کردن زمینه های آموزش خردورزی و تفکر معقولانه می توان به نگرش مثبتی نسبت به رابطه با جنس مخالف دست یافت.

کلیدواژه ها:

rationale ، attitude ، complementary sex ، high school students ، خردورزی ، نگرش ، جنس مکمل ، دانش آموزان دختر