نقش ضعف عضلات در تعادل و بی ثباتی وضعیتی سالمندان با و بدون سابقه سقوط: یک مرور نظام مند

مقدمه: فهمیدن علل موثر در سقوط به منظور طراحی مداخلات موثر روی سالمندان برای کاهش سقوط ضروری است؛ بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش ضعف عضلات در تعادل و بی ثباتی وضعیتی در افراد سالمند با و بدون سابقه سقوط است. روش کار: این مطالعه به صورت مرور سیستماتیک بر روی مقالات منتشرشده ای از سال ۱۹۸۶ تا ۲۰۲۱ صورت گرفت. که نقش ضعف عضلات در تعادل و بی ثباتی وضعیتی سالمندان با و بدون سقوط را بررسی کرده بود. جستجو در پایگاه های PubMed, Web of Science, Cochrane Central Register of Controlled Clinical Trials, Google Scholar, and Scopus انجام شد. همچنین این کار در پایگاه های فارسی مگیران، ایرانداک، ایران مدکس، مدیلیب با کلیدواژه هایی معادل کلیدواژه های لاتین که در بالا ذکر شد، انجام گرفت. با توجه به معیارهای ورود و خروج، ۲۳ مقاله به صورت نهایی موردبررسی قرار گرفتند یافته ها:. ۱۸ تحقیق از ۲۳ تحقیق یافت شده، گزارش کرده اند که عضلات اندام تحتانی نقش بسزایی در تعادل و ثبات وضعیتی دارند و ۵ تحقیق نقش عضلات اندام فوقانی در تعادل و سقوط سالمندان را بررسی کرده بودند. نتیجه گیری: به نظر می رسد که ضعف عضلانی یک عامل مهم سقوط در سالمندان باشد. عضلات دیستال اندام تحتانی و عضلات پروگزیمال اندام تحتانی نقش به سزایی در تعادل و سقوط سالمندان دارند. نقش عضلات اندام فوقانی کمتر از عضلات اندام تحتانی در تعادل، بی ثباتی وضعیتی و سقوط سالمندان در نظر گرفته شده است؛ بنابراین برای جلوگیری از سقوط سالمندان ناشی از ضعف عضلانی، باید برنامه های تمرینی برای افزایش قدرت عضلانی سالمندان در نظر گرفته شود تا میزان احتمال سقوط سالمندان ناشی از ضعف عضلات را کاهش داده؛ و درنتیجه میزان سالمندان فعال جامعه افزایش پیدا کند.  

کلیدواژه ها:

Aged ، Accidental Falls ، Balance ، Postural Balance ، Muscle Weakness ، سالمند ، سقوط ، تعادل ، کنترل پاسچر ، ضعف عضلانی