مشاوره تحصیلی گروهی و کارآیی آن برانگیزش پیشرفت تحصیلی و تاب آوری تحصیلی زنان دانشجو

هدف: پژوهش حاضر با هدف اجرای مشاوره تحصیلی گروهی و کارآیی آن بر بهبود انگیزش پیشرفت تحصیلی و تاب آوری تحصیلی زنان دانشجو انجام گرفت. روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش از نوع شبه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان پلیس دانشجو در دانشگاه علوم انتظامی امین بودند که از میان آن ها، ۳۰ نفر به روش نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. به منظور ارزیابی انگیزش پیشرفت تحصیلی و تاب آوری تحصیلی، از پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی هرمنس (۱۹۷۰) و پرسشنامه تاب آوری تحصیلی ساموئلز (۲۰۰۴) استفاده شد. برنامه مشاوره تحصیلی گروهی، به مدت ۸ جلسه ۲ ساعته بر روی گروه آزمایش اجرا گردید و گروه گواه هیچ مداخله ایی دریافت نکرد. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، آزمون تحلیل کوواریانس یک متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که اجرای مشاوره تحصیلی گروهی منجر به تفاوت معنادار آماری (۰/۰۱>p) .بین مراحل پیش و پس آزمون در نمره انگیزش پیشرفت تحصیلی و تاب آوری تحصیلی در گروه آزمایش شد. نتیجه گیری: با توجه به اثربخش بودن برنامه مشاوره تحصیلی گروهی در افزایش انگیزش پیشرفت تحصیلی و تاب آوری تحصیلی، آموزش و استفاده گستره از این روش گروهی از طرف مشاوران برای دانشجویان توصیه می شود.