ارزیابی مقایسه ای کارایی فنی و بازدهی نسبت به مقیاس واحدهای پرورش مرغ گوشتی(مطالعه موردی: شهرستان های بیرجند و درمیان)

تجزیه و تحلیل کارایی فنی واحدهای مرغداری گوشتی جهت بهره گیری مطلوب و اقتصادی از منابع موجود ضروری به نظر می رسد. پژوهش حاضر با هدف سنجش و مقایسه کارایی فنی واحدهای پرورش مرغ گوشتی شهرستان های بیرجند و درمیان در سال ۱۳۹۸ انجام شد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعیین و داده های مورد نیاز از طریق تکمیل پرسشنامه از ۲۰۱ واحد مرغداری گوشتی فعال در شهرستانهای بیرجند و درمیان با روش نمونه گیری تصادفی جمع آوری گردید. روش تحلیل فراگیر داده ها(DEA) جهت تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد میانگین کارایی فنی مرغداران شهرستان های بیرجند و درمیان با فرض بازده ثابت نسبت به مقیاس به ترتیب ۹۳ و ۸۸ درصد و با فرض بازده متغیر نسبت به مقیاس به ترتیب برابر با ۹۵ و ۹۳ درصد بود که از لحاظ آماری تفاوت معنادار می باشد(p<۰/۰۵). ظرفیت ارتقای تولید و کارایی در مرغداری های شهرستان درمیان بیشتر از شهرستان بیرجند بوده و به ترتیب برابر۷/۱۱ و ۷ درصد برآورد می شود. همچنین میانگین کارایی مقیاس و کارایی فنی واحدهای مرغداری شهرستان بیرجند بیشتر از شهرستان درمیان می باشد که این اختلاف معنادار از یک سو نشانگر مدیریت بهتر استفاده از منابع در واحدهای مرغداری شهرستان بیرجند و از سوی دیگر نشان دهنده پتانسیل افزایش تولید و کارایی واحدهای مرغداری شهرستان درمیان می باشد و لذا می توان بدون تغییر تکنولوژی تولید و از طریق ترویج عوامل تکنیکی و مدیریتی از کارآترین واحد های مرغداری به واحدهای با کارایی پایین، شکاف بین واحدهای مرغداری گوشتی شهرستان درمیان با واحدهای مرغداری شهرستان بیرجند را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

مرغداری گوشتی ، کارایی فنی ، بازده نسبت به مقیاس ، تحلیل پوششی داده ها