ضرورت مدیریت زیست محیطی حمل و نقل درون شهری با تاکید بر مترو

امروزه حمل ونقل به عنوان یکی از زیرساخت های مهم و اثرگذار و به صورت همزمان زمینه ساز توسعه و اثرپذیر از توسعه بوده و این موضوع سبب توجه مدیران و برنامه ریزان به مقوله حمل ونقل شده است. یکی از این بخش های تهدید کننده، حمل و نقل و به خصوص بخش حمل و نقل خصوصی است که سالانه آلودگی های زیادی نظیر آلودگی هوا و صوتی ایجاد کرده و هزینه های اقتصادی و زیست محیطی قابل توجهی به کشورها وارد می کند. اما با توجه به تمرکز برنامه ریزان حمل ونقل بر دسترسی ها و سایر جنبه های دینامکی حمل ونقل شهری، عوارض زیست محیطی آن به شدت مورد بی توجهی واقع شده است. به گفته مسئولین محیط زیست هزینه کردن برای ساخت مترو برون شهری همزمان با گسترش خطوط درون شهری یک ضرورت است، چراکه اکنون روزانه بیش از ۲-۳ میلیون خودرو وارد کلان شهر تهران می شود و ساخت مترو برون شهری و اتصال آن با شبکه درون شهری تنها راهکار موثر برای کاهش این رقم و به تبع آن کاهش ترافیک و آلودگی ناشی از آن است. هدف مقاله حاضر ضرورت مدیریت زیست محیطی حمل و نقل درون شهری با تاکید بر مترو می باشد. نتایج نشان می دهد از منافع عمده مترو، کاهش آلودگی هوا، آلودگی صوتی، مصرف انرژی کمتر، اشغال کمتر زمین و بالا رفتن ایمنی است. همچنین بعلت محصور بودن مسیر، تعداد تصادفات و مرگ و میر به نحو بارزی کاهش می یابد. و می توان گفت کاهش روز افزون منابع انرژی در جهان، لزوم توجه به مدیریت زیست محیطی مصرف انرژی را افزایش می دهد. در این راستا حمل و نقل شهری با توجه به نقش پررنگ در مصرف منابع سوختی حایز اهمیت شایانی است که با رشد قابل ملاحظه شهرسازی، به عنوان یک نگرانی عمده در مدیریت محیط زیست مطرح شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت زیست محیطی ، حمل و نقل ، درون شهری ، مترو