بررسی مقایسه تاثیر آب درمانی و اولتراسوند در بهبود درد کمری مزمن

هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه تاثیر آب درمانی و التراسوند در بهبود درد کمری مزمن بود. تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح دو گروه تجربی و یک گروه کنترل به روش پیش آزمون و پس آزمون می باشد. جامعه آماری این پژوهش را مردان و زنان مبتلا به کمر درد مزمن ناشی از فتق دیسک کمری مراجعه کننده به فیزیوتراپی های شهر تبریز با سابقه درد بیش از سه ماه و دامنه سنی بین ۳۵ تا ۵۰ سال تشکیل دادند. نمونه پژوهش حاضر با پیروی از پژوهش های مشابه و به صورت نمونه گیری در دسترس و هدفمند شامل ۳۰ نفر در هر گروه ده نفر (گروه آب درمانی و گروه التراسوند و گروه کنترل) بود. پس از انجام معاینات و آزمون های اولیه و شکل گیری سه گروه، گروه های تجربی آب درمانی، التراسوند و کنترل در یک برنامه تمرینی به مدت ۸ هفته و هر هفته سه جلسه (مدت زمان هر جلسه حدود ۴۰ دقیقه) شرکت نمودند. گروه کنترل در این مدت هیچ گونه ورزش منظمی انجام ندادند. بعد از اتمام تمرینات از هر سه گروه دوباره پس آزمون به همان روال پیش آزمون گرفته شد. سپس برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس و آزمون تعقیبی استفاده شد. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که بین تاثیر آب درمانی و اولتراسوند بر میزان درد، زاویه انحراف و عملکرد حرکتی افراد دارای کمر درد مزمن تفاوت وجود دارد. به این صورت که هر دو تمرینات بر کاهش درد کمر، زاویه انحراف و عملکرد حرکتی بیماران تاثیر معناداری داشته است ولی تاثیر تمرینات اولتراسوند برای میزان درد بیشتر از تمرینات آب درمانی و تاثیر تمرینات آب درمانی برای بر زاویه انحراف و عملکرد حرکتی بیشتر از تمرینات اولتراسوند است. در نتیجه می توان بیان کرد که بهره گیری از تمرینات آب درمانی و اولتراسوند به عنوان بخشی از برنامه های درمانی برای بهبودمشکلات ناشی از بیماری کمردرد خصوصا مشکلات حرکتی بیماران توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

کمر درد ، آب درمانی ، عملکرد حرکتی ، تمرینات والتراسوند