اثر دو نوع قارچ میکوریز آربوسکولار بر برخی خصوصیات هیدرولیکی و جذب عناصر در یک خاک قلیایی زیر کشت جو بهاره در شرایط گلخانه ای

به منظور بررسی تاثیر همزیستی میکوریزی بر برخی ویژگی های هیدرولیکی خاک و جذب عناصر توسط گیاه جو بهاره، آزمایشی گلخانه-ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار و با استفاده از دو گونه قارچ میکوریزی شامل گلوموس اینترارادیسز (GI) و گلوموس اتونیکاتوم (GE) و شاهد (بدون قارچ) در یک خاک قلیایی درشت بافت انجام گرفت. نتایج نشان داد که قارچ های GE و GI به ترتیب باعث افزایش معنی دار (۰۱/۰ >P) رطوبت ظرفیت مزرعه (FC) به میزان ۷/۲۴ و ۶/۱۲ درصد، رطوبت نقطه پژمردگی دائم (PWP) به میزان ۱/۲۰ و ۱/۱۱ درصد، آب قابل استفاده (AWC) به میزان ۱/۲۷ و ۳/۱۳ درصد، منافذ میکرو به میزان ۱/۱۴ و ۵ درصد و منافذ مزو به میزان ۸/۲۷ و ۸/۲۰ درصد و کاهش منافذ ماکرو به میزان ۳/۱۷ و ۵/۹ درصد و هدایت هیدرولیکی اشباع به میزان ۲/۸۸ و ۸/۶۸ درصد نسبت به شاهد گردیدند. همچنین، قارچ های GE و GI به ترتیب باعث افزایش معنی دار (۰۱/۰ >P) مقدار جذب فسفر در دانه جو به میزان ۱/۴۴ و ۳/۲۰ درصد و در ساقه به میزان ۱۸۱ و ۶/۵۰ درصد و مقدار جذب پتاسیم در دانه ۸/۲۹۰ و ۹/۱۶۷ درصد نسبت به شاهد گردیدند. از این آزمایش می توان نتیجه گرفت که همزیستی میکوریزی به عنوان یک روش بیولوژیک و پایدار باعث ارتقای کیفیت هیدرولیکی و شیمیایی در خاک قلیایی درشت بافت گردید.

کلیدواژه ها:

Mycorrhizal symbiosis ، Hydraulic conductivity ، Pore size distribution ، P and K uptake ، Alkaline coarse-textured soil. ، همزیستی میکوریزی ، هدایت هیدرولیکی ، توزیع اندازه منافذ ، جذب فسفر و پتاسیم ، خاک قلیایی درشت بافت