نقش ارزش های غیرمعرفتی در ارزیابی معرفتی نظریه های علمی

مهدی گلشنی استدلال کرده است که نه تنها جهت دهی تحقیق های علمی و کاربرد های علم تحت تاثیر باور های دینی قرار می گیرد (جهت مندی علم)، بلکه در فرآیند توجیه و ارزیابی نظریه های بنیادی علمی گزاره های دینی نقش دارند (غرض مندی علم). میکائیل استنمارک تنها در ادعای اول با گلشنی موافق است و علیه ادعای دوم استدلال کرده است. در این مقاله سعی می شود نشان داده شود که به نحو علی الاصول ارزش های غیرمعرفتی، همچون ارزش های دینی، در ارزیابی نظریه های علمی نقش غیرمستقیم دارند. در این راه از تعین ناقص گذرای نظریه ها و استفاده از آن در مورد تعبیر های استاندارد و بوهمی از مکانیک کوانتومی، به عنوان مطالعه ای موردی، استفاده خواهد شد.

کلیدواژه ها:

ارزش های معرفتی ، ارزش های غیرمعرفتی ، تعین ناقص گذرا ، ایده ال علم رها از ارزش ، ارزیابی معرفتی