ارزیابی ناهمگنی فرآیند ادغام گره ها و رشد تصادفی یال ها براساس انتروپی کوانتومی در توزیع مقیاس-آزاد شبکه های پیچیده و اجتماعی

یکی از موفق ترین مدل های رشد در شبکه های پیچیده و اجتماعی، مدل باراباشی -آلبرت۱ است که رشد و اتصال ترجیحی خطی۲ را به عنوان دو عنصر سازنده اصلی یک شبکه در ساختار مقیاس -آزاد۳ پیشنهاد کرده است. از سویی، تبیین شباهت ها/ عدم شباهت ها میان مدل های مختلف گراف و مطالعه ناهمگنی (نامنتظمی) گراف ها یکی از مسایل بنیادین در مطالعه شبکه های پیچیده و اجتماعی محسوب می شود. در این مقاله، یک روش ادغام مبتنی بر انتروپی کوانتومی (ون نویمن) جهت ادغام گرافهای مبتنی بر مدل باراباشی - آلبرت پیشنهاد گردیده و همچنین پدیده ناهمگنی در گراف یکپارچه حاصل به کمک مهمترین شاخص های ناهمگنی سنجش شده است. نتایج تجربی آزمون های شبیه سازی نشان میدهند که روش ادغام پیشنهادی همراه با شاخص های ناهمگنی می تواند با دقت و صحت مناسبی برای تبیین مشخصات شبکه های مقیاس -آزاد مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

شبکه های پیچیده و اجتماعی ، مدل باراباشی-آلبرت ، مدل مقیاس-آزاد ، ادغام دو شبکه ، شاخص های ناهمگنی