پلیمرهای خود ترمیم شونده

برای ارائه دوام بهتر محصول و افزایش خواص مواد، خود ترمیم شوندگی مواد در سالهای اخیر، مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است؛ با تکرار عملکرد خود ترمیم شوندگی در موجودات بیولوژیکی، قطعات آسیب دیده به صورت آنی و خودکار، دسته هایی از مواد هوشمند که در حال حاضر در دست توسعه هستند، میتوانند این مشکل را رفع کنند؛ برای به دست آوردن کاربرد همیشگی و صرفه جویی در استفاده از مواد، مواد خود ترمیم شونده در اولویت قرار دارند. در سنوات اخیر همراه با سیستم های جدید خود ترمیم شونده و روشهایی برای بهبود پلیمرها ، بسیاری از برنامه های الکترونیکی مانند الکترونیک انعطافپذیر، نیاز به قابلیت خود ترمیمی زیادی در آسیب های خود دارند؛ هنگامی که سطحی که از پلیمرهای خود ترمیم شونده تشکیل شده است میشکند، با تماس، مکانیسم پل بین سطح، با وجود پیوندهای دینامیکی و کپسوله کردن عامل پخت القا میشود.

کلیدواژه ها:

پیوند کووالانسی ، ترمیم شوندگی ، شیمی فوق مولکولی ، پلیمر ، خود ترمیمی