نقش نرسری در توسعه پایدار پرورش میگو در کشور

چکیدهدر این مطالعه تاثیر استفاده از تکنولوژی نرسری بر اقتصاد میگوی سفید غربی برای توسعه پایدار آن بررسی شد. برای این منظور شاخص­های رشد، بازماندگی و نرخ رشد روزانه میگوی سفید غربی در دو سیستم نرسری شده و بدون نرسری مقایسه شدند. ۳ استخر پست لارو pl۱۲ و ۳ استخر میگوهای نرسری شده به مدت ۴۵ روز در گلخانه و با تراکم یکسان ۱۰۰ هزار قطعه در هکتار در استخرهای یکی از مزارع پرورش میگوی چوئبده آبادان ذخیره­سازی و با غذای یکسان تغذیه شدند و پس از ۷۵ روز، شاخص های رشد و بازماندگی، ضریب تبدیل غذایی و نرخ رشد روزانه مورد بررسی قرار گرفت. مطالعه در ۶ استخر ۷۰۰۰ مترمربعی در دو تیمار با ۳ تکرار انجام گرفت. دوره پرورش ۷۵ روز و میانگین دما ۵±۲۷ درجه سانتی گراد بود. یافته­ها نشان داد که در تیماری که از میگوهای نرسری شده در استخرهای پرورش استفاده شده بود، اختلاف معنی داری در رشد، بازماندگی و نرخ رشد روزانه نسبت به گروه کنترل که بدون نرسری ذخیره سازی شده بودند، وجود داشت. همچنین میزان تولید در هکتار و وزن نهایی به صورت معنی داری نسبت به گروه کنترل بیشتر بود. ضریب تبدیل غذایی در تیماری که نرسری شده بود به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود. با توجه به نتایج، مدت زمان تولید میگو در این سیستم نسبت به گروه شاهد به علت زمان کمتر مورد نیاز برای پرورش در استخر خاکی، کاهش می­یابد. بنابراین نرسری باعث کاهش ریسک بروز بیماری و تولید اقتصادی­تر و توسعه پایدار این صنعت می­شود. 

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: نرسری ، پرورش میگو ، سفید غربی ، توسعه پایدار