تاثیر تمرکز فقر در مناطق حاشیهنشین بر آسیب های اجتماعی و راههای مقابله با آن از منظر اسلامی (مطالعه موردی شهر خرم آباد)

مطالعات متعدد ملی و بین المللی، موید رابطه قطعی بین حاشیه نشینی و آسیب های اجتماعی است. فقر و تمرکز فقرا در این مناطق، زمینه ساز انواع آسیب ها و انحرافات اجتماعی است. در این پژوهش از روش تحلیل اسناد و پرونده های جرم موجود در مراکز انتظامی برای بررسی رابطه تمرکز فقر در مناطق حاشیه نشین و جرم خیزی این مناطق استفاده شده است. حجم نمونه استفاده شده شامل ۱۸۲۵ پرونده است. افزون بر آن، از نتایج دیگر پژوهش ها برای تکمیل داده های تحقیق نیز استفاده شده است. در بخش تعلیل و ارائه راهکار، تلاش شده مبتنی بر آیات و روایات منطق رابطه بین فقر و آسیب های اجتماعی تبیین شود. یافته ها نشان می دهد مناطق حاشیه نشین خرم آباد، کانون اصلی پرورش جرم و انواع آسیب های اجتماعی به خصوص سرقت و اعتیاد است. طبق بر آیات و روایات، فقر عامل تسهیلگر، بدبینی، بددلی، انزوای اجتماعی، تحقیر و کاهش حیا در افراد می شود. بخش مهمی از برنامه های امدادی باید متمرکز بر حل این معضلات روانی و اجتماعی باشد.

کلیدواژه ها:

فقر ، تمرکز فقر ، حاشیه نشینی ، آسیب اجتماعی ، جرم اجتماعی