ارائه روش محاسبه تعیین حداکثر نرخ خرید انرژی برق از بورس انرژی یا نیروگاه توسط مشترکین صنعتی

قیمت حاملهای انرژی در اقتصاد کشور بهخصوص در صنایع انرژیبر از حساسیت بسیار بالایی برخوردار است. صنایع انرژیبر به آن گروه از صنایع اطلاق میشود که سهم انرژی مصرفی در هزینه های تمام شده محصول نهایی، نسبت به دیگر عوامل تولید بالاست و نقش تعیین کنندهای در قیمت نهایی محصول آنها دارد. یکی از مهمترین حاملهای انرژی در این صنایع، برق است. براساس مصوبه هیئت وزیران به شماره /۱۴۵۹۳۷ت۵۰۹۹۹ه مورخ ۱۳۹۴/۱۱/۱۰ صنایع موجود با قدرت بیش از پنج مگاوات میتوانند تمام یا بخشی از انرژی برق مورد نیاز خود را از طریق بورس انرژی و یا انعقاد قرارداد دوجانبه با نیروگاه ها خریداری کنند. این صنایع در صورت عدم تامین انرژی برق مورد نیاز خود از روشهای مذکور، از طریق شرکتهای مالک شبکه و با نرخهای مصوب پشتیبانی میگردند. آنچه در این موضوع از دید مشترکین صنعتی تصمیم ساز است؛ صرفه اقتصادی خرید انرژی برق از شبکه نسبت به بورس انرژی و نیروگاه ها میباشد؛ چرا که بطور مستقیم بر قیمت تمام شده محصولهای تولیدی آنها تاثیرگذار خواهد بود. از آنجایی که الگوی مصرف انرژی مشترکین صنعتی در حوزه های مختلف مانند صنایع فولاد، سیمان، نفت،گاز، پتروشیمی و... متفاوت میباشد، در این مقاله دو راهکار جامع جهت تعیین نقطه بهینه و اقتصادی خرید انرژی از بورس انرژی و یا قرارداد دوجانبه با نیروگاه ها نسبت به تامین برق از شبکه سراسری ارائه شده است. روش اول مبتنی بر ضرایب بار و حداکثر دیماند مصرفی و روش دوم براساس ضرایب انرژی مصرفی در ساعتهای کمباری، میانباری و اوجبار است. به کمک این دو روش، حداکثر نرخ خرید هر کیلووات ساعت انرژی برق طی یک دوره از طریق بورس انرژی و یا قرارداد دوجانبه قابل محاسبه بوده؛ و مشترکین صنعتی میتوانند با مقایسه این نرخها با تعرفه های مصوب صنعتی در خصوص خرید تمام یا بخشی از انرژی مورد نیاز خود از این طریق، تصمیم گیری نمایند.

کلیدواژه ها:

ضریب بار ، ضریب دیماند ، بورس انرژی ، قرارداد دوجانبه