مقایسه آبشستگی موضعی پیرامون گروه پایه های کج و قائم

در اثر برخورد جریان به پایه پل در اطراف آن آبشستگی اتفاق می افتد. با رسیدن عمق آبشستگی به فونداسیون پایه پل، پایداری آن در معرض خطر قرار می گیرد. همه ساله هزاران پل در سراسر جهان در اثر آبشستگی در اطراف پایه های آنها تخریب می شوند و این مسئله سال هاست که ذهن محققین و مهندسین رودخانه را به خود مشغول کرده است. در تحقیق حاضر به مقایسه اثر فاصله طولی پنج برابر عرض پایه بین پایه های مستطیلی کج و قائم بر آبشستگی موضعی پیرامون آنها در کانال مستقیم تحت شرایط هیدرولیکی متفاوت (اعداد فرود ۰/۱۶۰، ۰/۱۸۶، ۰/۲۱۱، ۰/۲۴۵ پرداخته شده است. نتایج نشان داد که حداکثر آبشستگی پیرامون پایه های جلویی گروه پایه های قائم بطور متوسط ۳۰ درصد بیش از گروه پایه های کج می باشد. حداکثر عمق آبشستگی پیرامون پایههای عقبی در گروه پایه کج بطور متوسط ۲ درصد کمتر از گروه پایه های قائم برآورد شد. در همه آزمایش های گروه پایه قائم و گروه پایه کج با افزایش عدد فرود جریان، طول و عمق چاله آبشستگی افزایش پیدا کرد.

کلیدواژه ها:

پایه های کج ، آبشستگی موضعی ، فاصله طولی ، پایه های مستطیلی