تیمار باگاس با استفاده از حلالهای یوتکتیک اسید اگزالیک-کولین کلراید و اسید لاکتیک-کولین کلراید

کربوهیدراتهای باگاس که عمدتا شامل سلولز و همیسلولزها هستند، مواد اولیه مهمی در صنایع شیمیایی میباشند؛ چون آنها در مقادیر عظیم از زیستتوده قابل تهیهاند و این موضوع کاربردشان را در مقیاسهای بزرگ تسهیل کرده است. استحصال و خالصسازی ترکیبات شیمیایی موجود در زیستتودهها کاری دشوار، پرهزینه و مستلزم استفاده از روشهای پیچیده و مواد و حلالهای مختلف و مضر برای محیط زیست میباشد. لذا پژوهشگران بهدنبال یافتن ترکیبات و فرایندهایی سادهتر، کم هزینه و کم خطرتر و البته دوستدار محیط زیست میباشند. اخیرا استفاده از حلالهای یوتکتیک عمیق بهعنوان یکی از این روشها در فرایندپذیری زیستتودهها گزارش شده است. این پژوهش به بررسی تاثیرات استفاده از حلالهای یوتکتیک جدید اسید اگزالیک-کولینکلراید و اسید لاکتیک-کولین کلراید در تیمار باگاس نیشکر پرداخته است. نتایج نشان داد که این حلالهای نوین در انحلال و استخراج کربوهیدراتهای کوتاه زنجیر و آمورف، بالاخص همیسلولزها موثر بوده به طوری که بازده نهایی به ترتیب به حدود ۵۰ و ۵۹% کاهش یافته و بخش عمده این افت مربوط به همیسلولزها بود. نسبت سلولز موجود در هولوسلولز در تمامی تیمارها افزایش یافته و به حدود ۹۰% رسیده است. حلال اسید لاکتیک-کولین کلراید در انحلال لیگنین موثرتر بوده به طوری که میزان لیگنین به ۲/۶% کاهش یافت، اما حلال اسید اگزالیک-کولینکلراید در حذف لیگنین عملکرد خوبی نداشت و حداقل میزان لیگنین در ماده تیمارشده در حدود ۱۱% بود. همچنین افت گرانروی خمیرکاغذ سلولزی حاصل از تیمار اسید لاکتیک-کولین کلراید نسبت به اسید اگزالیک-کولینکلراید خیلی کمتر بود، به طوری که گرانروی خمیرکاغذ سلولزی حاصل از این دو تیمار به-ترتیب ۱/۱۱ و ۳/۴ سانتی پواز بود.

کلیدواژه ها:

باگاس ، حلال یوتکتیک ، کولین کلراید ، لیگنین