مدل سازی تاب آوری در ورزش

مطالعه حاضر با هدف طراحی الگوی تاب آوری در ورزش انجام شد. پژوهش حاضر از نوع آمیخته بود که به صورت کیفی و کمی انجام گردید. نمونه آماری در بخش کیفی شامل ۲۰ نفر از متخصصان آگاه به موضوع پژوهش و در بخش کمی، جامعه آماری شامل ورزشکاران فعال در حوزه ورزش بودند. ابزار اندازه گیری در پژوهش حاضر شامل پرسش­نامه و مصاحبه بود. نتایج کیفی پژوهش حاضر نشان داد مقوله "تاب آوری در ورزش" توانسته به طرز صحیحی در جایگاه مقوله مرکزی قرار گیرد و تعداد ۳۰ مقوله بنیادی در تبیین الگوی این مدل موثر واقع شوند. این مدل می تواند تبیین و سبب شناسی تاب آوری در ورزش را تسهیل کند. همچنین این مدل می تواند پس از سنجش وضعیت تاب آوری در ورزش و ارزیابی نقاط مثبت و منفی بالقوه آنها جهت برنامه ریزی در ورزش به کار برود که بدین طریق تاب آوری ورزشکاران بهبود یابد. نتایج کمی نشان داد مدل پژوهش از برازش کافی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، ورزش ، ورزشکاران