دیدگاه پرستاران بالینی شاغل نسبت به موانع ایفای نقش ها

مقدمه: امروزه پرستاران بالینی وظایف و نقش های مختلفی را در راستای کمک به بیمار و خانواده آن ها انجام می دهند، ایفای این نقش ها با موانع زیادی مواجهه است. هدف از انجام این مطالعه بررسی دیدگاه پرستاران بالینی شاغل نسبت به موانع ایفای نقش ها می باشد. روش: در یک مطالعه توصیفی - تحلیلی ۱۰۲ پرستار شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران از طریق نمونه گیری سیستماتیک به روش سهمیه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرشسنامه ای شامل خصوصیات دموگرافیک، نقش های بالینی و مهم ترین دلیل عدم اجرای نقش بالینی بود استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.۱۶ از آمار توصیفی (جداول توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون ۰۵/۰>p) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد ۱/۴۷% پرستاران ایفای نقش خود را عالی، ۱/۴۶% خوب، ۹/۵% متوسط و ۱% ضعیف اعلام نمودند. بیشترین درصد (۵/۲۲) مهم ترین دلیل عدم ایفای نقش بالینی را به علت خستگی و ساعات کار زیاد اعلام نمودند. همچنین بررسی آماری نشان داد بین موانع ایفای نقش های بالینی با خصوصیات دموگرافیک (بخش محل کار، سن، جنس و محل سکونت) ارتباط معنادار و در سایر موارد ارتباط معناداری وجود ندارد. نتیجه گیری: پرستاران دیدگاه خود را در ایفای اغلب نقش های بالینی کافی دانسته و از توانایی خود در انجام نقش های بالینی راضی بودند. ولی موانعی را در مسیر ارایه هرچه بهتر خدمت به بیماران و خانواده آن ها مطرح می کردند از قبیل خستگی، ساعات کار زیاد و عدم قرارگیری در جایگاه تخصصی خود. لذا با توجه به گستردگی نقش های پرستاران بالینی جا دارد که مسوولین به این دیدگاه ها توجه کرده و قدم موثری در رابطه با رفع این موانع بردارند.

کلیدواژه ها:

Perspective ، nurses roles ، دیدگاه ، نقش های پرستار