شایسته سالاری دوره صفوی از دوران شاه عباس(۹۹۶-۱۱۳۵ق) مطالعه ی موردی نهاد وزارت

خانواده و موقعیت خانوادگی از جمله عواملی بود که در طول دوره ی صفویه نقشی مستقیم در ارتباط با انتخاب یک وزیر در کنار شایستگی داشت. وزیران صفوی معمولا با در نظر گرفتن استعداد و تجربه ی آنها انتخاب می شدند و معمولا فردی توانا و شایسته بودند. بخشی از وزیران هم بودند که با اتکا بر پایگاه خانوادگی و روابطی که با دربار داشتند وزیر می شدند و آنچنان شایستگی نداشتند. دلیل بررسی از دوران شاه عباس هم بیشتر بدین دلیل است که تا قبل از دوران صفوی عصبیت بیشتری در میان صاحب منصبان و اشخاص شاخص حکومت وجود داشته و آنچنان بر شایسته سالاری تاکیدی نمی شد. در این پژوهش ما سعی خواهیم کرد تا با استفاده از مستندات تاریخی، قشرهای اجتماعی و شایسته سالاری موجود در دوران شاه عباس صفوی و بعد از آن این موضوع را بررسی کنیم. با توجه به شواهد موجود شاه عباس اول بر اساس اصلاحاتی که انجام داد راه و مسیر شایسته سالاری را هموارتر کرد. در نهایت نتایج پژوهش هم نشان می دهد که در پاره ای از موارد بعد از شاه عباس هم شایسته-سالاری آنچنانی وجود ندارد و نهایتا در این دوره ی موردنظر تنها می توان چند وزیر انگشت شمار را شایسته دانست.

کلیدواژه ها:

صفوی ، شایسته سالاری ، شاه عباس ، وزارت