اثر تعدیل شوری شوری آب آبیاری بر رشد و عمر پس از برداشت گل ژربرا از طریق محلول پاشی کلریدکلسیم و سیلیکات پتاسیم

آب مورد نیاز گلخانه های منطقه کیشستان شهرستان صومعه سرا (استان گیلان) به طور عمده از منابع آب زیرزمینی تامین می شود که از کیفیت مطلوبی برخوردار نیست. یکی از راه­های کاهش اثر شوری، تغذیه صحیح است. در یک پژوهش گلخانه­ای، اثر شوری آب و محلول­پاشی با دو عنصر کلسیم و سیلیسیم بر رشد ژربرا و عمر پس از برداشت آن در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور بررسی شد. فاکتور اول شوری آب آبیاری در دو سطح (صفر و ۵/۱ دسی­زیمنس بر متر) و فاکتور دوم، محلول­پاشی در هفت سطح (بدون تغذیه، دو و چهار بار کلسیم، دو بار  کلسیم و یک بار سیلیسیم، دو بار کلسیم و سیلیسیم، چهار بار کلسیم و یک بار سیلیسیم و چهار بار کلسیم و دو بار سیلیسیم) هر کدام با سه تکرار بود. نتایج نشان داد که محلول­پاشی چهار بار کلسیم، افزایش ارتفاع ساقه، قطر ساقه و گردن ساقه، عمر پس از برداشت و غلظت کلسیم در اندام هوایی را به همراه داشت. در تمام تیمارهای محلول­پاشی، تعداد گل در شوری صفر بیشتر از شوری dS/m ۵/۱ بوده. به­طور کلی، در صورت مصرف آب­های با کیفیت نامناسب (شوری dS/m ۵/۱)، اثر شوری بر وزن تر و خشک گیاه و عمر پس از برداشت گل ژربرا را می­توان با محلول­پاشی کلسیم و سیلیسیم کاهش داد. با توجه به این که کیفیت نامطلوب آب در شهرک گلخانه­ای رشت واقع در صومعه­سرا یکی از مشکلات اساسی کشاورزان، به ویژه در پرورش گیاهان زینتی، می باشد، اثر شوری این آب­ها بر رشد گیاه را می­توان با محلول­پاشی عناصر غذایی، به­ویژه کلسیم و سیلیسیم، تعدیل کرد. از این نظر، تیمار چهار بار محلول­پاشی کلسیم و همچنین تیمار دو بار محلول­پاشی کلسیم و دو بار محلول­پاشی سیلیسیم قابل توصیه می­باشند.

کلیدواژه ها:

utrition ، Fertilization ، Environmental stresses ، تغذیه ، کود دهی ، تنش های محیطی