پژوهش تحلیلی از شاخصه های تخلیه اضطراری شهر ها در هنگام حوادث بحرانی

شهرها به عنوان کانون های تمرکز جمعیت و سرمایه از اهمیت بسزایی برخوردارند، و در صورت وقوع حوادث طبیعی-غیرطبیعی با تلفات و خسارات فراوان جانی- مالی مواجه خواهند شد. برنامه ریزی تخلیه جزء مهمی از آمادگی برای شرایط اضطراری در مناطق شهری است. تخلیه اضطراری در واقع از نخستین مراحل مدیریت بحران به شمار می رود که باید در کمترین زمان ممکن انجام شود؛ چرا که سرعت در جابه جا کردن آسیب دیدگان، می تواند تاثیر بسزایی در کاهش مرگ و میر ناشی از وقوع حادثه داشته باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف، پژوهشی کاربردی و از نظر ماهیت و روش کار پژوهش توصیفی-تحلیلی است. این تحقیق بدنبال بررسی شاخص های تخلیه اضطراری در زمان بحران می باشد. نتایج بررسی ها نشان می دهد که شاخص های موثر در تخلیه اضطراری عبارتند از: الگوی قطعه بندی اندازه قطعه ها، نسبت سطوح ساخته شده به کل قطعه، نوع بافت شهری، ارتفاع ساختمان ها، حمل و نقل طبقه بندی شده، وضعیت بداستمرار عناصر کلیدی و کاربری های نامناسب زمین شهری، بلکه ارتباطی ناکارآمد شهر، بافت شهری فشرده، تراکم های شهری بالا، وضعیت بد استقرار تاسیسات زیر بنایی شهر، کمبود و توزیع نامناسب فضا های باز شهری، تاسیسات و زیر ساخت های شهری مانند آب، برق، گاز و مخابرات، پل ها و فاصله از گسل ها و قنات ها.

کلیدواژه ها:

تخلیه جمعیت ، تخلیه اضطراری ، بحران ، مدیریت بحران.