نقش بوم گردی در توسعه اقتصادی درآمد پایدار گردشگری منطقه خوروبیابانک (مطالعه موردی : با تاکید بر شهر خور)

با پیشرفت های صورت گرفته در صنایع حمل و نقل و فناوری اطلاعات، حتی دورترین و بکرترین نقاط روی زمین نیز در دید و دسترس علاقمندان به سفر و گردشگری قرار گرفته و در حال حاضر، گردشگری یا توریسم ، بزرگترین صنعت در دنیا محسوب می شود و شاخه ی طبیعت گردی نیز رو به رشد ترین بخش آن است.تقریبا تمام آدمها سفرکردن را دوست دارند. دوست دارند به نقاط مختلف سفر کنند، از طبیعت لذت ببرند و دنیا را کشف کنند. اما این تجربه ی سفر و لذت طبیعت گردی باید به گونه ای باشد که به محیط طبیعی منطقه آسیبی نرسد.در پاسخ به میل و اشتیاق رو به رشد سفر کردن و طبیعت گردی و در راستای حفظ محیط زیست ، پایداری زیست بوم و فرهنگ مناطق گردشگری ، مفهوم و اخلاقیاتی نو به نام ” بوم گردی “یا ” اکوتوریسم ” ظهور کرده است. اکوتوریسم پیش از هر چیز یک نوع نگرش خاص و آینده نگرانه و اخلاقی-فرهنگی-انسانی به مقوله گردشگری است.یکی از مهمترین نتایج این نگرش به گردشگری و طبیعت گردی ، ایجاد اشتغال برای ساکنان بومی منطقه و کسب در آمد برای آنان است؛ که از این طریق ساکنین منطقه ترغیب به حفظ محیط زیست، آداب و رسوم و آنچه برای گردشگران جذاب است می شوند. به این ترتیب اکوتوریسم می تواند در حفظ و پاسداری محیط زیست طبیعی و انسانی و همچنین توسعه پایدار تاثیرگذار باشد. هدف از انجام این پژوهش ، بررسی آثار فعالیت های بوم گردی و تاثیر آن بر درآمد پایدار شهری که ارتباط مستقیم با مردم شهر می باشد. پژوهش از نوع کاربردی و روش تحقیق نیز بر پژوهش موردی استوار است که توصیفی – تحلیلی است . جامعه آماری پژوهش را کارمندان سازمان ها و دستگاه های اجرایی و مغازه داران مرتبط در حوزه گردشگری شهر خور تشکیل می دهند که تعداد ۶۵ نفر به شیوه هدفمند انتخاب شده اند.ابزار سنجش در این پژوهش پرسشنامه محقق – ساخته که در پژوهش های قبلی استفاده گردیده است می باشد.برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار excel و spss و برای اثبات فرضیات از روش آزمون فریدمن – آزمون Chi-Square Tests – استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که بوم گردی در فعالیت های مرتبط (تجاری) و ایجاد و افزایش اشتغال جوانان ، بهبود سطح زندگی مردم در شهر خور تاثیر مثبت و معنادار دارد

کلیدواژه ها:

بوم گردی( اکو توریسم) ، صنعت ، اشتغال ، شهر خور