رابطه تهاجم فرهنگی غرب و کارکرد خانواده های ایرانی

استفاده از ابزارهای نوین ارتباطی در میان خانواده­های ایرانی، نشان دهنده تغییر رفتار اعضای خانواده است. کاهش احترام به والدین، گذراندن اوقات فراقت با دوستان و خارج از خانواده و گرایش به فردگرایی و تعامل با دیگران از طریق تلفن همراه و اینترنت، نمونه­های آشکار   شیوه­های رفتاری اغلب خانواده­ها و نمونه­هایی از این تغییرات است. از سوی دیگر، دین اسلام، دستوراتی برای تعامل انسان­ها ارائه نموده که برای خانواده­های ایرانی به لحاظ دارا بودن مذهب تشیع، حائز اهمیت است. این پژوهش در پی پاسخ به این سوال است که آیا بین تهاجم فرهنگی غرب و کارکرد خانواده­های ایرانی رابطه وجود دارد. آیا با تقویت کارکردهای خانواده می­توان از شدت تاثیر تهاجم فرهنگی کاست. برای پاسخ به این سوال، متغیرهای تهاجم فرهنگی و کارکردهای خانواده­های ایرانی مورد واکاوی قرار گرفت و مولفه­های آنها شناسایی شد؛ سپس ضریب همبستگی پیرسون محاسبه شد. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران برای جامعه معلوم (۴۴۰ نفر) با خطای ۰۵/۰، تعداد ۲۰۵ نفر محاسبه گردید. با توجه به شرط پذیرش نمونه­های آماری (توانایی درک و تشخیص مفاهیم و عوامل توسط پاسخ گویان)، ضریب کفایت نمونه برداری محاسبه و تعداد ۱۴۵ نفر به عنوان حداقل نمونه مناسب تعیین شد. یافته های پژوهش نشان داد بین عوامل تهاجم فرهنگی و کارکردهای خانواده، رابطه معنا دار وجود دارد. نوع رابطه همبستگی غیرهمسو و منفی است. برخی متغیرها، مانند توانایی حل مسئله و ایفای نقش خانوادگی از جمله متغیرهای با واسطه هستند که به طور غیر مستقیم از طریق مهارت افزایی بر کاهش تاثیر تهاجم فرهنگی بر خانواده تاثیر دارند.

کلیدواژه ها:

تهاجم فرهنگی ، کارکرد خانواده ، اسلام ، عوامل ثبات خانواده ، فرهنگ ایرانی اسلامی