مدرسه و مسئله مشروعیت سیاسی در بخارا؛ سده ۱۰ تا ۱۳هجری قمری

با به قدرت رسیدن اوزبک های شیبانی مدارس پر تعدادی در بخارا به منظور تربیت عالمان و نخبگان دینی و با هدف مشروعیت بخشی بر نهاد حاکمیت تآسیس شد. حمایت از مدرسه و عالمان تربیت یافته در آن صرفا از جانب شیبانیان انجام نشد، حکام اشترخانی و منغیت نیز که متعاقبا در این منطقه به قدرت رسیدند حمایت از نهاد مدرسه را دنبال کردند. هدف پژوهش حاضر پاسخ به این سوال اساسی است که مدرسه چه جایگاهی در مشروعیت بخشی بر نهاد قدرت و نظام حاکمیت در بخارا داشته است؟ روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و نتایج روشن می سازد که حکام اوزبک به منظور استحکام پایه های قدرت و مشروعیت بخشی بر مطامع سیاسی در غلبه بر امرا و سلاطین، به ویژه در تقابل های ایدئولوژیک (سنی- شیعه) از مدارس حمایت کرده و تمهیدات ویژه ای برای عالمان علوم دینی تربیت یافته در مدارس در نظر می گرفتند، متقابلا علما نیز به پاس این حمایت ها بر کلیه خط و مشی ها و تصمیم گیری های دستگاه حکومت مهر تایید می زنند.

کلیدواژه ها:

بخارا ، حکام اوزبک ، علمای دینی ، مدرسه ، مشروعیت سیاسی